بسیاری از افراد وقتی احساس خوشایندی ندارند ، به مصرف کربوهیدرات ها و مواد قندی روی می آورند.
آیا داشتن یک روز کاری بد و یا بروز کدورت بین شما و دوستتان یا همسرتان می تواند شما را به سمت مغازه شیرینی فروشی و یا خرید تنقلات شیرین و شکلات سوق دهد ؟ آیا هر روز بعد از ظهر ، به ویژه حوالی ساعت 4 ، مسافتی را رانندگی می کنید تا از فروشگاه مورد نظرتان مقداری شیرینی و شکلات بخرید ؟ و یا بعد از آمدن از سر کار ، به سوی کابینت های آشپزخانه برای یافتن یک خوراکی شیرین حمله ور می شوید؟
اگر موارد بالا در شما صدق می کند، بهتر است بدانید که فقط شما این گونه نیستید. بسیاری از افراد هنگام ناراحتی ، افسردگی و خستگی به مصرف کربوهیدرات ها به ویژه نان ، بیسکوییت های شیرین ، بستنی و دیگر خوراکی های شیرین روی می آورند.
به گفته برخی از متخصصین تغذیه ، اشتیاق به مصرف کربوهیدرات ها بخشی از زندگی روزانه ی برخی افراد شده است و تحقیقاتی در زمینه ارتباط بین مصرف کربوهیدرات ها و حالات روحی – روانی افراد صورت گرفته است.
مطالعات گذشته درباره ی مصرف کربوهیدرات ها و افسردگی نشان می دهند که بین کاهش مقدار هورمون سروتونین ( هورمون ضد افسردگی و آرامش دهنده ) در بدن و علاقه به خوردن کربوهیدرات ها ارتباط مستقیمی وجود دارد. از مشخصه های کاهش این هورمون ، بروز افسردگی و نیز عدم تمرکز فکری است.
البته برخی از متخصصین نیز در مورد ارتباط بین افسردگی و مصرف کربوهیدرات ها ، دچار تردید هستند.
بررسی های متخصصین همچنین نشان می دهد که اشتیاق به خوراکی های شیرین ، گاهی به دلیل عادتی است که برای افراد در طی سال ها به وجود آمده و ترک آن مانند ترک هر عادت دیگری ، سخت است.
برای مشاهده ادامه مطلب بر روی مصرف بیش از حد شیرینی جات کلیک کنید