برای مشاهده صفحه قبل بر روی اختلالات خواب کودک و عواقب آن کلیک کنید
فعالیت بسیاری از ارگان های داخلی ما در طول شبانه روز یکسان و یکنواخت نیست و به صورت دوره ای تغییر می کند که به وسیله ساعات درونی موسوم به ساعات بیولوژیک تنظیم می شوند. یکی از این ساعات درونی ( بیولوژیک ) ساعت شبانه روزی است که مرکز آن در مغز است. تقریبا تمامی حیوانات دارای این ساعت بیولوژیک شبانه روز ( circardian clock ) هستند که در مورد انسان ، طول مدت آن تقریبا نزدیک به 24 ساعت است. و توسط آن همانند طبیعت بدن دوره های شب و روز را طی می کند. بطوریکه بدن را برای استراحت و خواب در شب ها آماده می کند. بر هم خوردن این ساعت بیولوژیک باعث تغییرات جدی در بدن می شود. در صورت برخورد صحیح ، ساعت بیولوژیک شبانه روزی در حوالی 4 تا 6 ماهگی تا حدودی به یک نظم خاص می رسد ، به طوریکه به کودک این امکان را می دهد تا بیشتر خواب خود را در شب داشته باشد و در حوالی یک سالگی نظم و فعالیت این ساعت به یک سطح ثابت و پایدار می رسد. هر چه این ساعت بیولوژیک شبانه روزی دیرتر تنظیم شود امکان اصلاح آن در ماه ها و سالهای بعد مشکل ترخواهد بود. لذا اگر می خواهید کودک از یک خواب خوب و سالم و منظم برخوردار باشد بایستی از همان سالهای اول با خواب کودک به درستی برخورد شود.
نکته : برای به حداقل رساندن خطر مرگ ناگهانی شیرخوار که تا قبل از 4 تا 6 ماهگی ممکن است رخ دهد، توصیه می شود شیرخوار تا 4 ماهگی به روی شکم خوابانده نشود و از کاربرد تشک بسیار نرم و بالش و سایر وسایل نرم که ممکن است در اثر حرکات کودک جلوی دهان و دماغ او را بگیرد ، در موقع خواب خودداری شود. البته اگر کودک این قدرت را پیدا کرده باشد که خود به شکم بچرخد و تشک او آنچنان نرم نیست که جلوی دهان و بینی او را بگیرد ، نیازی به برگرداندن او به حالت طاق باز نیست.
برای مشاهده ادامه مطلب بر روی اختلالات خواب کودک و عواقب آن کلیک کنید