سلامت دات لایف سلامت دات لایف با پوشش آخرین اخبار حوزه سلامت و ارائه راهکارهایی برای زندگی سالم با همراهی پزشکان متخصص در بیماری ها دیابت ، سرطان ، تغذیه ، ورزش پوست و مو
در ادامه مقاله قسمت اول و مقاله قسمت دوم ، در این مقاله نیز به دو علت دیگر از علل ایجاد درد ساق پا بدنبال ورزش خواهیم پرداخت
- شکستگی استرس استخوان تیبیا ( درشت نی )
این آسیب معادل ایجاد ترک های کامل یا ناکامل در استخوان تیبیا می باشد، که زمانی ایجاد می شود که شدت فشارهای وارده به استخوان ، فراتر از توانایی استخوان برای ترمیم خودش می شود. و نیز می تواند به دنبال MTSS درمان نشده و یا پریوستیت (التهاب غلاف استخوان) درمان نشده ایجاد شود.
- علایم
در این حالت استخوان فرد به شدت تضعیف شده است. محل شایع آن همان محل ایجاد MTSS است و در قسمت داخل و پایین تر از زانو می باشد. علایم آن به شکل وجود درد شدید موضعی، حین دویدن و پریدن می باشد. که در صورت عدم توجه به درمان ، فرد حین راه رفتن و هنگام شب نیز درد دارد. درد موضعی در لمس و تورم از سایر علایم آن است.
- درمان
یک دوره استراحت کامل حداقل 15 روز پس از تمامی فعالیت های همراه با تحمل وزن و فعالیت های دردناک، الزامی است. در مواردی مشاهده شده که عدم توجه به این استراحت باعث تبدیل شدن شکستگی استرس به شکستگی کامل استخوان شده است ، به طور معمول نیاز به 4 تا 8 هفته زمان برای بهبود شکستگی استرس استخوان تیبیا است.
موارد استثنا شامل شکستگی استرس در قدام استخوان است. که نیازمند چند ماه برای بهبودی کامل است. و گاها حتی نیاز به پیوند استخوان پیدا می کند. متاسفانه احتمال ایجاد مجدد این آسیب وجود دارد. که در این صورت به میزان بیشتری از استراحت نیاز است. و بازگشت به ورزش به صورت آهسته تری صورت خواهد گرفت. در کنار موارد فوق فرد باید از نظر رژیم غذایی ، هورمون ها و میزان تراکم استخوانی ارزیابی شود تا در صورت وجود علت زمینه ای وی را درمان کنیم.
- پیشگیری
همانند MTSS افزایش تدریجی شدت تمرین مهم ترین اصل پیش گیری از این آسیب است.
- سندرم کمپارتمان مزمن
این سندرم جزء موارد نادر درد پا می باشد. علت ایجاد آن عدم خون رسانی کافی به عضلات ساق پا حین ورزش است. به صورت معمول حین انجام ورزش به علت افزایش نیاز به اکسیژن ، میزان جریان خون به عضلات افزایش می یابد که منجر به ایجاد حدود 25 درصد تورم در عضلات می شود. اگر فاشیا یا غلاف دور عضلات حالت کشسانی نداشته باشد، جلوی این افزایش تورم در عضلات گرفته شده و در نتیجه جریان خون به سمت عضله محدود می شود.
در این حالت عضلات که با کمبود اکسیژن روبه رو شده اند باعث ایجاد درد می شوند. ساق پا از 4 کمپارتمان یا قسمت تشکیل شده است. که شایع ترین کمپارتمان درگیر در این آسیب کمپارتمان قدامی است. با این حال احتمال درگیری کمپارتمان خلفی عمقی و کمپارتمان پرونتال هم وجود دارد.
- علایم
این حالت در 90 درصد موارد بارگیری هر دو اندام همراه است. علایم آن به شکل یک درد عمقی فست شر و کرامپی در ساق پا است. تورم و سفتی ، ضعف عضلات ساق پا ، بی حسی در ساق پا یا پا ، کاهش نبض قدام پا نیز در این افراد دیده می شود. به طور معمول درد فرد به دنبال نیم ساعت ورزش کردن شروع می شود ولی با گذشت زمان ایجاد درد به تدریج زود تر خواهد بود. معمولا 10 الی 15 دقیقه بعد از قطع ورزش درد رفع می گردد.
بر خلاف سایر آسیب های ذکر شده قبلی ، فرد در بین جلسات تمرینی درد ندارد.
- درمان
در موارد حاد استراحت سریع ، بالا بردن اندام ، استفاده از یخ توصیه می شود. در صورتی که فرد تمایل به ادامه ورزش خود در دراز مدت را دارد ، فاشیوتومی (اقدام جراحی در جهت بریدن فاشیای عضله و آزاد کردن عضلات تحت فشار) تنها راه حل موثر برای طولانی مدت در فرد خواهد بود.
استفاده از داروهای ضد التهاب و انجام تمرینات کششی تاثیری در این بیماری ندارند. به علاوه انجام تمریناتی که منجر به حجیم شدن عضلات ناحیه می شوند، می توانند منجر به بدتر شدن شرایط بشوند.
- پیش گیری
تا کنون روش موثری برای این بیماری شناخته نشده است.
پس از بررسی آسیب های این ناحیه ، می بینیم که پیشگیری موثرترین اقدام در این فرم آسیب هاست. به صورت کلی افزایش تدریجی شدت تمرین ، قوی ترین راه کار پیش گیرانه است ، تا خود بدن بتواند با مکانیزم های سازگارانه اش از این آسیب ها جلوگیری کند.
