برای بکارگیری مهارته ا، نیاز به استفاده از روشهایی است که بتواند روشهای اجرایی تری بوجود آورد. با توجه به اهمیت یادگیری مهارتهای زندگی ، برخی از مواردی که می تواند در افزایش سازگاری افراد کمک کند به شرح ذیل مطرح میشود.
ابتکار در امور شغلی: با اعمال ابتکار در کارها ، بهبود امور و امکان کمک به دیگران آشکار میشود و سبب ایجاد احساس تاثیر گذاری افراد بر محیط خود و جامعه میگردد. بطور طبیعی انسان در پی کسب توانمندی و قابلیت تاثیر گذاری است بطوریکه بتواند در پویایی و مسئولیت پذیری او کمک کند و به منظور ایجاد احساس رضایتش ، مؤثر واقع شود.
درک کردن لحظه ها در زندگی: از دیدن صحنه ها و اتفاقات پیرامونی مانند دیدن طبیعت ، بازی کودکان ، کمک به دیگران و … سریع نگذرید زیرا لطافت و زیباییهای خاص خودش را دارد که در مفرح نمودن لحظه های زندگی و علاقه مندی به ارتباط و همنشینی مؤثر است.
در هر زمان و در هر مکان، زیبایی هایی وجود دارد که در صورت ایجاد ظرفیتهای مورد نیاز دیدن و ادراک و احساس آنها، امکان دوری گزینی از یکنواختی و انزوا را فراهم مینماید و با بهره بردن از زیباییها و لذایذ آن، امکان دستیابی به آرامش زندگی، که از مهارت های زندگی است، فراهم میشود.
همنشینی با دیگران و بازگو کردن مشکلات ، وزن آنها را کم میکند. علاوه بر آن معمولا وقتی سفره دلتان را جلو کسی باز میکنید ، او هم سفره دلش را برایتان باز میکند و می فهمید که شما در این دنیا تنها آدمی نیستید که مشکلاتی گریبانگیرش شده است، مفهومش همدلی و مشارکت دیگران جهت کاستن از اهمیت مشکلات و افزایش آستانه تحمل و فراهم نمودن بستر آرامش است.
ارتباط با دوست و خانواده: روابط مثبت دوستانه ای که توام با تفاهم و توجه باشد مفید است و میتواند در تاثیر پذیری و ارتقای رفتاری و فکری افراد و رفع نگرانی ناشی از تنهایی و تبعات آن مؤثر باشد. بنابر این، نیاز به برنامه ریزی و تحرک بیشتری به منظور تقویت و توسعه روابط مثبت است تا دستیابی به آرامش بیشتر، لدت بردن و علاقه به تداوم زندگی، بهره مندی از زیباییهای رفتاری و لحظه های دلپذیر آن حاصل گردد.
عبادت و عبودیت : مناجات و راز و نیاز کردن و استمداد طلبیدن از قدرت مطلق هستی و انجام دادن رفتار و اعمالی که انسان را به سمت پاکی و اخلاق نیکو و تقرب به درگاه الهی رهنمون میسازد، باعث پالایش روحی و تهذیب نفس میشود که موارد ذیل را محقق و دست یافتنی میکند.
- از بین رفتن اضطراب و نگرانی از بی پناهی و تنهایی
- آرامش دلها و غنای روحی
- بی نیازی و امیدواری در زندگی
- تلاش بدون چشم داشت برای خدمت به مردم
- ارتباط با دیگران و همدلی
- افزایش محبوبیت و علاقه مندی
عبادت و بندگی خداوند، مشخصاتی دارد که برخی از آنها مانند توجه به زیباییهای نظام خلقت، تفکر و تامل، رفتارهای نیکو، مهربانی و صداقت، علاقمندی به خدمت، تنها نبودن و مثبت اندیشی قابل ذکر است.
در حقیقت امکان دسترسی به آرامش که از مهارتهای مهم زندگی است، از طریق غنای فکری و روحی، از پایداری و عمق بیشتری برخوردار است بنابراین بایستی از لحظه های زندگی به گونه ای استفاده شود که آرامش روحی و استغنا حاصل شود.
اگر به مهارت های ده گانه زندگی توجه شود، امکان این نتیجه گیری فراهم میشود که اعمال و رفتاری موجب نزدیکی انسان با افراد و اجتماع میگردد که دارای ویژگیهایی مانند:
– برخورداری از محتوای اخلاقی و ظرفیتهای مثبت
– قرار گرفتن در زمره رفتارهای پسندیده
-نقش داشتن در تقویت پاکیزگی روحی و درونی انسان
باشند. بنابراین توانایی ایجاد برخورد مثبت باعث رشد زیبا دیدن پدیده های پیرامون انسان و زیبا دیدن رفتارها و اعمال مخاطبان میگردد و تاثیر آن در ارتباط انسانها و پیوند و نزدیکی بیشتر آنها به یکدیگر ظاهر میشود. همین موضوع باعث احساس موفقیت و سعادتمندی در افراد میگردد.
بنابر این تلاش انسانها به منظور تعالی و پاکی درونی، دارای محاسنی است که در ایجاد تعامل موفق و رضایتمندی آنها تاثیر قابل توجهی دارد.
ادامه مقاله راه های اجرایی برای بکارگیری مهارت های ده گانه سازمان جهانی بهداشت را در صفحه دوم و با کلیک اینجا مطالعه فرمایید.