از راه خون آلوده، چندین ویروس خطرناک هستند که می توانند سرایت کنند از جمله اچآیوی، ویروس هپاتیت بی و ویروس هپاتیت سی. این ویروس ها در قطرات کوچک خون موجود در سوزن و سرنگ های مصرف شده هم هستند و حتی در قاشقک، فیلتر، همزن و سایر وسایلی که مصرفکنندگان مواد برای تزریق به کار میبرند، وجود دارد. بنابراین اگر این ابزارها را کس دیگری استفاده کند به راحتی ناقل آن ویروسها خواهد شد. یک علت مهم شراکت ابزار تزریق آن است که تزریق نیاز به تجربه و ابزار دارد بنابراین در اوایل افراد به کمک دوستان معتاد خود نیاز دارند، به همین دلیل معمولا اولین بار تزریق، اولین بار اشتراک ابزار آن هم هست.
اشتراک ابزارهای تزریق افزون بر خطر ابتلا به ویروسها خطرات دیگری هم همراه دارد، از جمله:
تزریق مواد زیادتر از نیاز که عوارضی مثل اغما و مرگ دارد ( اوردوز )
تشکیل آبسه (کیسه چرکی در بدن)
عفونت منتشر خون
عفونت پرده ( پریکارد ) و دریچههای قلب
آمبولی (بسته شدن رگ یکی از اعضای حیاتی بدن با تکه ای از لخته خون، چربی یا هوا)
ترومبوز (لخته ماندن خون و انسداد رگها)
قانقاریا (قطع خونرسانی به انتهای دست یا پا)
اختلال در ترمیم زخمها
مشکلات گردش خون
باقی ماندن جای زخم و بدشکلی ( دفورمیتی ) پوست
اغلب یکی از همین مشکلات جسمی است که مصرفکنندگان مواد را به درمانگاه ها میکشاند.