کاربرد رنگدانه در تغذیه قزل آلا و ارتباط آن با سالمون موجود در بازار

رنگ ماهیان یکی از مهم­ترین صفات کیفی آبزیان است که در بازار پسندی آن­ها نقش زیادی دارد. در واقع کاروتنوئیدها گروهی از رنگدانه ­ها هستند که از منابع اصلی تامین رنگ بدن آبزیان به شمار می­روند ولی ماهی ­ها معمولاً قادر به تولید کاروتنوئید نیستند و باید این رنگدانه ­ها به خوراک ماهی ­ها افزوده شود. در مقاله کاربرد رنگدانه در تغذیه قزل آلا و ارتباط آن با سالمون موجود در بازار بصورت کامل به این موضو در سایت سلامت دات لایف خواهیم پرداخت.

کاروتنوئیدها علاوه بر تغییر رنگ بدن ماهیان ،  سیستم ایمنی اختصاصی و سیستم ایمنی غیر اختصاصی بدن را در برابر بیماری­ های مختلف بهبود می­بخشند. به علاوه ، عملکردهایی مانند جلوگیری از بروز سرطان­ها ، محافظت در برابر نور فرابنفش ، بالا بردن آستانه تحمل در برابر درجه حرارت بالا و همچنین سطوح بالای آمونیاک و سطوح پایین اکسیژن ( افزایش مقاومت در برابر استرس ) ، سرعت بخشیدن به رشد و سرعت بلوغ ، بهبود بخشیدن به کیفیت تخم ­ها و نقش در واکنش­های تولید مثلی به عنوان یک هورمون بارور کننده را به کاروتنوئیدها نسبت می­دهند. همچنین برخی از کاروتنوئیدها مانند آستاگزانتین به عنوان یک آنتی­اکسیدان قوی در جانوران دریایی عمل می­کند.

کاربرد رنگدانه در تغذیه قزل آلا

کاربرد رنگدانه در تغذیه قزل آلا
کاربرد رنگدانه در تغذیه قزل آلا

با توجه به این که رنگدانه ­های مجاز به عنوان افزودنی در جیره غذایی ماهیان دارای عملکرد زیستی در تولید مثل ، تنفس و تغذیه آبزیان می­باشند و برای سلامتی جانداران مفید هستند ، استفاده از آن در جیره غذایی مورد خاصی ندارد.

از مهم­ترین منابع کاروتنوئیدی آستاگزانتین و کانتاگزانتین می­باشند که این مواد به صورت صنعتی و طبیعی مورد استفاده قرار می­گیرند. در مورد پرورش قزل آلای بازاری بین 30 تا 50 میلی­گرم در ازای هر کیلو گرم جیره رنگ صورتی روشن تا گلبهی به گوشت ماهی می­دهد اما استفاده بیش از این میزان غیر مجاز است و طبعاً سلامت انسان را تحت تاثیر قرار می­دهد و نظارت سازمان شیلات، دامپزشکی و حمایت از تولیدکننده و مصرف کننده بر نوع و میزان استاندارد رنگدانه ای مورد استفاده در تغذیه ماهی ها و همچنین قیمت ماهی ­هایی که به دست مشتری می­رسد را می­طلبد تا ضمن حفظ ویژگی­ه ای مطلوب فاقد تبعات سوء بهداشتی و زیست محیطی باشند. این در حالی است که مزارع پرورشی باید مجوزی را برای تولید این نوع ماهی از سازمان مربوطه دریافت کنند و تحت نظارت قرار بگیرند.

آیا بهتر نیست به مصرف کننده بگویند ماهی قزل الای رنگ شده نه سالمون؟

در حال حاضر در بازارها قزل آلای 4 یا 5 ساله، که وزنی حدود 2 تا 3 کیلوگرم دارد و برای 4 یا 5 سال پیاپی عمل تولید مثل انجام داده است ( لذا از لحاظ پروتئینی در مقایسه با ماهی جوان فقیرتراست ) را رنگ کرده و با نام ماهی سالمون پرورشی تحویل مشتری می­دهند ، در حالی که ماهی سالمون بومی ایران نبوده و انچه در بازارها موجود است ، وارد می­شود و قیمت تقریبی آن 80 هزار تومان بوده و نوع پرورشی آن نیز در کشور وجود ندارد.

تفاوت ظاهری ماهی قزل آلا و سالمون 

تفاوت ظاهری ماهی قزل آلا و سالمون
تفاوت ظاهری ماهی قزل آلا و سالمون

دو مورد از مهم‌ترین تفاوت­ های ماهی سالمون و قزل آلا این است که:

  • نیمه پایین تن سالمون ، بر خلاف قزل آلا خال ندارد.
  • فک بالای ماهی سالمون ، هرگز از چشمش بالاتر نمی‌رود. اما فک قزل آلا همیشه بالاتر از چشم آن است.

کارتئونیدهای موجود در گوشت ماهی سالمون نوعی آنتی‌اکسیدان خاص و قوی به نام آستاگزانتین دارد که می‌تواند باعث پیشگیری از ابتلا به بیماری‌های قلبی شده و با عوامل سرطانی در بدن مبارزه کند و علاوه بر آن ، جلوی ابتلا به التهاب و بیماری های چشمی را بگیرد گفتنی است که ماهی سالمون کم کالری بوده و مقدار چربی های اشباع شده در آن ناچیز است ولی سرشار از پروتئین و اسیدهای چرب ضروری امگا ۳ است، امگا ۳‌ چربی‌های مفید و سالمی هستند که بدن قادر به تولید آن نیست.

5/5 - (1 امتیاز)

دیدگاهتان را بنویسید