درمان ترش کردن ( ریفلاکس معده )

چگونگی رفع ترش کردن یا ریفلاکس معده با تغییر سبک زندگی >>> کلیک کنید

داروهای ضد اسید : ابتدا پزشک به منظور کاهش سوزش معده یا دفع علائم نه چندان شدید استفاده از داروهای ضد اسید معده را پیشنهاد خواهد کرد. عوارض جانبی که این گونه داروها برای فرد در پی دارند اسهال یا یبوست خواهد بود.

بلاک کننده های اسید به نام H2 بلاکرها : H2 بلاکر یا H2 آنتاگونیست قادر است تا تولید اسید معده را کاهش دهد. اکثر افراد مبتلا به رفلاکس معده پس از مصرف این دارو بهبود می یابند. هم چنین این بلاک کننده می تواند در التیام بخشی به مری اثری فوق العاده داشته باشد. انواع H2 بلاکرها عبارت اند از : سِمیتیدین ، فالوتیدین ، نیزاتیدین و رانیتیدین.

اگر پس از خوردن غذا سوزش معده داشته باشید ، پیشنهاد پزشک می تواند استفاده همزمان ضد اسیدها و H2 بلاکرها را برای درمان وضعیت شما تجویز کند. استفاده همزمان این داروها موجب می شود تا ضد اسید ها اسید معده را خنثی کنند و H2 بلاکرها تولید اسید معده را کم تر کنند.

مهار کننده های پمپ پروتون ( PPIs ) : این مهارکننده ها قادرند تا میزان اسید تولیدی معده را کاهش دهند. این مهار کننده در درمان رفلاکس اسیدی معده بهتر از H2 بلاکرها عمل می کنند. مهارکننده های پمپ پروتون می توانند جراحات و ضعف های مری را التیام بخشند. پزشک مهار کننده های پمپ پروتون رادر پروسه های درمانی طولانی مدت تجویز خواهد کرد. این دارو در درمان شکستگی های استخوان ران ، دست و ستون مهره ها نیز استفاده می شود. مصرف این دارو باید زمانی صورت گیرد که معده خالی باشد. بنابراین اسید تولید شده در معده در این زمان سبب فعال سازی دارو و شرعع اثرگذاری آن خواهد شد. انواع داروهای مهار کننده پمپ پروتون که پزشک آن ها را به صورت تکی یا ترکیبی برای شما تجویز خواهد کرد عبارت اند از : اِزومپرازول ، لانسوپرازول ، اُمِپرازول ، پانتوپرازول و رابپرازول.

پروکینتیک ها ( prokinetics ) : پروکینتیک ها به معده کمک می کنند تا بتواند سریع تر خالی شود. انواع این داروها عبارت اند از : بتانِکُل و متوکلوپرآمید.

همه انواع این داروها می توانند عوارض جانبی هم چون حالت تهوع ، اسهال ، احساس خستگی ، احساس خشم ، افسردگی و تغییرات ناخوشایند گوارش را به دنبال داشته باشند. اگر پروکینتیک ها را همراه با بعضی از داروها مصرف کنید مشکلات عدیده ای برای شما به وجود خواهد آمد. بنابراین لیست داروهای مصرفی خود را به پزشک نشان دهید.

آنتی بیوتیک ها : آنتی بیوتیک هایی که شامل اریترومایسین هستند ، می توانند سرعت تخلیه شدن معده را افزایش دهند. اریترومایسین عوراض جانبی کم تری نسبت به پروکینتیک ها دارد. هرچند که گاهی موجب اسهال خفیف می شود.

اعمال جراحی : در صورتی که تغییر در شیوه زندگی یا مصرف دارو نتواند در بهبودی شرایط شما نقش مؤثری داشته باشد ، باید اعمال جراحی را پشت سر بگذارید.

• عمل جراحی فوندوپلیکاسیون ( Fundoplication ) :

شایع ترین شیوه جراحی برای بهبود وضعیت بیماران مبتلا به ریفلاکس معده فوندپلیکاسیون می باشد. در این روش جراح از یک لاپاراسکوپ ( laparoscope ) استفاده خواهد کرد. لاپاراسکوپ لوله ای باریک است که در قسمت انتهایی آن درون بین کوچکی تعبیه شده است. در جریان جراحی ، پزشک جراح با استفاده از این درون بین قسمت انتهایی مری و قسمت بالایی معده را به راحتی مشاهده می کند و خواهد توانست با ایجاد فشار در پایین ترین قسمت مری ریفلاکس معدی شما را کاهش دهد. این جراحی در بیمارستان و طی بیهوشی فرد بیمار انجام خواهد شد. 3-1 روز پس از اتمام جراحی فرد از بیمارستان مرخص می شود.

• تکنیک های اندوسکوپیک :

این تکنیک نسبت به مورد قبل به تعداد اندکی از بیماران که از ریفلاکس معده رنج می برند ، بهبودی کامل را بازمی گرداند. در این تکنیک جراح قادر است تا ماهیچه های اسفنگتر مری ( ماهیچه های ورودی مری به معده ) را قوی سازد. جراحی اندوسکوپیک در بیمارستان یا مراکز درمانی سطح شهر انجام خواهد شد. متأسفانه نتایج حاصل از درمان به وسیله اندوسکوپی به اندازه فوندوپلیکاسیون مؤثر نخواهد بود. اکثریت جامعه پزشکی برای درمان ریفلاکس معده جراحی اندوسکوپی را تجویز نمی کنند.