درک زیبایی های رفتار اطرافیان و مردم از اهمیت زیادی برخوردار است و این ادراک ، در افراد مختلف متفاوت است. به نظر میرسد که توجه به زیبایی شناسی رفتاری ، نقش قابل ملاحظه ای در تقویت ارتباط و انسجام روابط مابین افراد و همچنین افزایش وابستگی و نشاط و همدلی بین آنها دارد. بنابراین رفتارهای خود را با جلوه های زیبایی بیارایید.
کانونهای خانوادگی از محبت و گرمای متفاوتی برخوردارند که یکی از عوامل تاثیر گذار آن ، شدت احساس زیبایی شناسی رفتاری است. فرزند کوچک یک خانواده با شیرین زبانی و نزدیک شدن به والدین ، ممکن است مواجه با دو رفتار مختلف بشود. یکی عکس العمل سرشار از محبت و آرامش بخش که ناشی از زیبایی شناسی رفتاری و لذت بردن از آنست ، دیگری تذکر و تنبیه و فضای ملتهب و متشنج است که ناشی از عدم ادراک زیبایی رفتار آن فرزند است. بدون شک ایجاد جو شکننده و متشنج ، ناشی از عدم احساس و درک زیباییهای رفتاری فرزندش میباشد که تاثیر نامطلوبی بر آرامش خود و اطرافیان دارد.
هم چون درختان و آب گوارای چشمه ها، آرامش دهنده رهگذران باشید تا از آن بهره ببرند.
زندگی دیگران را با محبت و مهر ورزی بدون توقع ، زیباتر و با نشاط و مفرح کنید ، باعث کاهش مشکلات و درد و رنجشان شوید تا شاید تبسمی در چهره آنها آشکار شود. تردیدی نیست که در جامعه ای که سرشار از زیبایی های نشاط و همدلی و مهربانی باشد ارتباط و همزیستی بهتری جلوه گر میشود و همه از آن بهره میبرند. این بهره بصورتهای مختلفی است که میتواند نقش آموزشی و تربیتی در ناظر و مخاطب داشته باشد و یا فضای زیبایی که آکنده از نشاط توام با آرامش و امنیت برای بهتر زیستن آحاد جامعه باشد.
این شرایط در صورتی تحقق مییابد که افراد قدرت ادراک زیباییهایی که در رفتار و روابط خود یا دیگران وجود دارد را تقویت نمایند ، در آنصورت زیبایی موجود در مهربانی با خانواده و دوست و همکار ، دستگیری و یاری دادن دیگران ، غمخوار یکدیگر بودن ، مشارکت در رفع مشکلات اجتماعی ، احترام گذاشتن به افکار و اعتقادات دیگران ، بازی و همنشینی با کودکان و… بیشتر و بهتر ادراک میشود و از لذتهایش بهره مند میشوند.
در واقع با تقویت زیبایی شناسی رفتاری ، دسترسی به محبت و استحکام روابط و فضای بانشاط و همدلی و… تسهیل میشود و ظرفیت تعامل و همزیستی افزایش میابد.