همدلی اولین مهارت از مهارت های ده گانه زندگی است که توسط سازمان جهانی بهداشت معرفی شده است، مهارت همدلی در بین انسان ها و حتی حیوانات بصورت ذاتی وجود دارد که البته در برخی این مهارت تقویت شده است، سلامت دات لایف در این مقاله به مهارت همدلی می پردازد.
همدلی یعنی توانایی فهم و درک و احساس زندگی دیگران بدون درنظر گرفتن اینکه فرد در آن شرایط قرار دارد یا ندارد. همدلی برای یاری و کمک کردن به افراد به منظور سازگاری و پذیرش انسانهای دیگر و احترام گذاشتن به آنها است، حتی وقتی افکار و شرایط او با دیگری متفاوت است روابط اجتماعی را بهبود می بخشد تا به ایجاد رفتارهای پر مهر، محبت آمیز، حمایت کننده و پذیرنده نسبت به انسانهای دیگر منجر شود. معمولا افراد خود شیفته فاقد روحیه همدلی هستند و طبیعی است که از لذت ناشی از زیباییهای آن بی نصیب بمانند.
این مهارت باعث تقویت روحیه مهرورزی، عشق ورزی، همزیستی و همکاری، ایثار و از خودگذشتگی و همچنین ازبین بردن کبر و غرور و حسد میشود که رواج و توسعه آن به از بین رفتن بسیاری از مشکلات فردی و اجتماعی میانجامد.
زندگی، سرشار از ارتباط و رفتارهای زیبا و پدیده ها و دیدنیهای دلپذیر است که در صورت ایجاد و دسترسی به ظرفیتهای مورد نیاز زیبا شناسی، امکان بهره گیری و ارتباط بهتر با افراد و محیط پیرامونی، بیشتر میشود. یکی از مواردی که ظرفیت ایجاد میکند، رفتار توام با همدلی و محبت و احترام به دیگران است و این باعث میشود که انسان بتواند زیباترین صحنه ها را خلق کند، به عنوان نمونه از محبت به افراد مطرود و ناتوانی که منجر به بروز عکس العملهای خیره کننده میشود میتوان نام برد. شاید یکی از تکنیکهای همدلی این باشد که در زندگی دو چیز ابراز نشود، نخست آنچه که نیستید و دوم همه آنچه که هستید.
مهمترین مؤلفه های مهارت همدلی عبارتند از :
علاقه داشتن و مهر ورزی به دیگران
ظرفیت پذیرش و تحمل و همزیستی با افراد مختلف
توانایی بروز رفتار بین فردی همراه با سازگاری بیشتر
محبوب و دوست داشتنی تر شدن
تکریم و احترام قائل شدن برای دیگران
دسترسی به رفتارها و پدیده های زیبا و دلپذیر و بهره گیری از آنها