علایم لوپوس ، عوارض و راه های درمان آن کدامند ؟

برای مشاهده صفحه قبل بر روی علایم لوپوس کلیک کنید 

علایم عصبی

برخی از بیماران مبتلا به لوپوس ، علایمی از بیماری های عصبی نظیر سردرد را گزارش می کنند. هنوز معلوم نیست که این علامت ناشی از خود بیماری است و یا عوارض استرس و خستگی ناشی از بیماری و یا حتی به علت بیماری های همراه لوپوس باشد. علایم شدیدتر دیگر نظیر اختلالات حافظه و ضعف و بی حسی دست ها و پاها از عوارضی اند که شیوع بسیار کمتری دارند.

تب

بیشتر مبتلایان به لوپوس ، تغییرات دمای بدن ناشی از بیماری را به صورت تب نشان می دهند. در برخی موارد ، تب اولین نشانه بیماری خواهد بود.

سایر مشکلات پوست ، مو و ناخن ها
حساسیت به نور خورشید و وجود لکه‌های قرمز ، پوسته پوسته شدن ، بثورات جلدی بنفش رنگ بر روی نقاط مختلف بدن از جمله صورت ، گردن و بازو
ترک خوردن و یا شکستگی ناخن‌ ها
ریزش موها یا نازک شدن آن ها
خشکی چشم

اما چه شرایطی فرد را مستعد ابتلا به این بیماری خود ایمنی می کند ؟

سابقه خانوادگی ابتلا به بیماری های خود ایمنی نظیر لوپوس ، ام اس ، دیابت نوع 1 و غیره
قاعدگی نامنظم و یا دیرتر از موعد در خانم ها
شیوه زندگی غلط نظیر استعمال دخانیات و سیگار کشیدن
قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی سمی
پایین بودن میزان آنتی اکسیدان ها در بدن ، مخصوصا ویتامین های A ، E و C در خون
رژیم غذایی نامناسب
افزایش سن و بیماری های کاهنده حافظه نظیر آلزایمر

آیا درمانی وجود دارد ؟

متاسفانه هنوز هیچ درمان موثری برای این دسته از بیماری ها پیدا نشده است و بهترین درمان ، تنها کنترل پیشرفت بیماری است.

با این حال داروهای کورتونی برای کاهش درد ، التهاب و سرکوب سیستم ایمنی بدن بیشترین مصرف را دارند. بدون شک مصرف طولانی مدت این داروها بدون عارضه نخواهد بود. احتباس آب و سدیم در بدن ، بالا رفتن قند خون ، تخلیه پتاسیم و کلسیم از بدن ، افزایش وزن و پوکی استخوان از عوارض شایع این داروهاست که تقریبا تمام این بیماران را درگیر می کند.

داروهای ضد التهاب غیر استروییدی مثل آسپیرین و استامینوفن و داروهای ضد مالاریا و کرم های ضد آفتاب برای محافظت از پوست از سایر داروهای درمانی توصیه شده است.

عوارض لوپوس

چاقی ، اختلالات چربی خون ( افزایش کلسترول و تری گلیسرید ) دیابت و اختلالات قند خون ، تصلب شرایین و افزایش فشارخون به علت تخریب عملکرد  کلیه ها ، پوکی استخوان ، کاهش توده استخوانی و شکنندگی استخوان ها را می توان ناشی از عوارض مصرف طولانی مدت داروهای کورتونی ، عدم مواجهه با نور خورشید و کمبود ویتامین D و یا یائسگی در نظر گرفت.