سلامت دات لایف سلامت دات لایف با پوشش آخرین اخبار حوزه سلامت و ارائه راهکارهایی برای زندگی سالم با همراهی پزشکان متخصص در بیماری ها دیابت ، سرطان ، تغذیه ، ورزش پوست و مو
آمار طلاق سرسام آور شده و زوج های جوان همه نگران از اینکه ازدواج و زندگی آینده من به کجا ختم می شود؟ این نگرانی ها حق هر زن و مردی است چون هیچ کس دوست ندارد در زندگی مشترک خود شکست بخورد. شاید در بسیاری از موارد ، وقتی صحبت از ازدواج و زندگی مشترک می شود ، کلمه تفاهم را شنیده باشید. بله تفاهم اخلاقی ! مقوله ای که خیلی ها می گویند اصل اول در ازدواج است! اما آیا تفاهم ضامن ازدواج موفق شما است؟ سلامت دات لایف پاسخ خواهد داد…
بیشتر زوج‌ها ازدواجشان را با احساسی بسیار خوب شروع می‌کنند. در یک تحقیق جدید که توسط جاستین لاونر و توماس برادبری انجام گرفت ، بر روی عوامل خطرزایی کار شد که بتواند در ابتدای ازدواج ها موفقیت رابطه را تعیین کند. اینکه چه روابطی به ازدواج هایی موفق و بادوام منجر می شوند و کدام روابط به مرور زمان به دلیل عصبانیت ، خیانت یا عوامل تخریب کننده دیگر ، نابود می شوند.
لاونرو برادبری رابطه ۱۳۶ زوج را به مدت ۱۰ سال پیگیری کردند. در چهار سال ابتدای ازدواج ، همه زوج ها سطح بالایی از رضایت از ازدواجشان را گزارش دادند.
بعد از گذشت ۱۰ سال ، بعضی از زوج ها طلاق گرفتند. لاونر و برادبری به اطلاعاتی که از زوج ها در ابتدای ازدواجشان جمع آوری کرده بودند رجوع کردند تا ببینند آیا زوج هایی که طلاق گرفته‌اند از همان روزهای اول با هم تفاوت داشته‌اند یا خیر.
آنها متوجه شدند که برای هر دو دسته زوج های موفق و طلاق گرفته ، هر دو طرف میزان یکسانی از رضایت را از رابطه شان گزارش کرده بودند ، حتی در چهار سال ابتدای ازدواج.
آنچه تفاوت داشت این بود که زوج هایی که بعداً طلاق گرفتند، حتی در سال اول ازدواجشان، تمایل بیشتری به ابراز احساسات منفی مثل عصبانیت داشته‌اند و از روش های ارتباطی انتقاد و متهم کردن همدیگر استفاده می‌کرده‌اند. این یعنی مهارت های همکاری آنها برای حفظ رابطه بی ثبات بوده است. آنها خیلی زود وارد مشاجره و دعوا با هم شده و در زمان بروز اختلافاتشان ، خیلی زود از هم ناامید می‌شده‌اند.
وقتی زن دوست دارد یک کار انجام دهد و مرد دوست دارد کار دیگری بکند ، همیشه بین زوج ها اختلاف خواهد افتاد. همه زوج ها زمان هایی دچار اختلاف عقیده و نظر ، ناامیدی و ناراحتی می‌شوند. تفاوت در حرف‌هایی است که زوج‌ها در چنین زمان‌هایی می‌زنند و کارهایی که می‌کنند. آیا از مهارت‌های ارتباطی خود برای حفظ همکاری استفاده می‌کنند تا بتوانند درمورد آن مشکل با هم حرف بزنند و به یک راه حل منطقی و دوطرفه برسند؟ یا اینکه عصبانی می‌شوند و با خشونت و تهدید با هم صحبت می‌کنند؟ یا شاید هم به کل از حرف زدن با هم فرار می‌کنند و در آخر روز به روز از هم دورتر می‌شوند و خیانت بین آنها پیش می‌آید؟
خوشبختانه همکاری مهارتی اکتسابی و قابل یادگیری است. زوج‌هایی که این مهارت‌ها را برای حفظ روابط متقابل و تعاملی یاد می‌گیرند، احتمال پابرجا ماندن ازدواجشان بسیار بیشتر است، درست مثل راننده‌هایی که قوانین و مهارت‌های رانندگی ایمن را یاد می‌گیرند و دچار تصادفات رانندگی کمتری می‌شوند.
