امروزه شواهد علمی نشان داده اند که تغذیۀ نوزادان با شیر مادر، به روش صحیح، منجر به افزایش میانگین بهرۀ هوشی کودکان در سرتاسر جهان شده است. در این رابطه برخی مطالعات وجود دارد که ارتباط بین شیردهی و برخی عملکردهای عصبی ویژه را طی دو سال اول زندگی کودکان مورد بررسی قرار داده است.
محققان طی مطالعه ای به بررسی ارتباط بین تغذیۀ نوزاد با شیر مادر و پیشرفت و تکامل برخی ویژگی های عصبی ادراکی در 2 سال ابتدایی زندگی در نوزادان آسیایی پرداخته اند. نتایج این مطالعه در سال 2015 در The American Journal of Clinical Nutrition منتشر شده است.
به این منظور محققان در یک مطالعۀ هم گروهی آینده نگر، 408 کودک با سه گروه سنی 6، 18 و 24 ماهه، که طی بارداری های بدون مشکل متولد شده بودند را برای شرکت در مطالعه انتخاب نمودند. این کودکان همگی وزن تولد 4-5/2 کیلوگرم داشتند و پس از هفتۀ 37 بارداری به دنیا آمده بودند. آزمون های انجام شده بر روی این کودکان شامل آزمون حافظه و امور مربوط به توجه (مانند بینایی و شنوایی) بود. کودکان بر اساس مدت زمان شیردهی به سه گروه حد پائین، متوسط و حد بالا تقسیم بندی شدند.
پس از کنترل نمودن متغیر های مخدوش کننده، ارتباط بارزی در 4 آزمون از 15 آزمون دیده شد. شیردهی طولانی مدت تر با حافظۀ بهتر در 6 ماهگی مرتبط بود. در 18 ماهگی هیچ تأثیر ویژه ای ناشی از شیردهی دیده نشد. در 24 ماهگی کودکانی که با شیر مادر تغذیه شده بودند در آزمون های حافظه عملکرد بهتری نشان دادند و امتیاز آزمون پذیرش کلام در کودکان نو پایی که به لحاظ تغذیه با شیر مادر در حد بالا قرار داشتند از کودکانی که در حد متوسط و پائین قرار داشتند به نسبت بیشتر بود. همچنین این برتری در مورد بیان زبانی نیز دیده می شد.
یافته های مطالعۀ حاضر نشان می دهد که تغذیه با شیر مادر فواید بارزی در برخی جنبه های حافظه و تکامل زبان در دو سال اول زندگی دارد. بنابراین این نتایج دلیل دیگری بر ضرورت تغذیۀ انحصاری نوزاد با شیر مادر در ماه های نخستین پس از تولد و ادامۀ آن در کنار تغذیۀ تکمیلی تا پایان دو سالگی است.
تغذیه با شیر مادر، یکی از عوامل مهم جاری کننده زندگی سالم در رگ های جوامع بشری است.