سلامت دات لایف سلامت دات لایف با پوشش آخرین اخبار حوزه سلامت و ارائه راهکارهایی برای زندگی سالم با همراهی پزشکان متخصص در بیماری ها دیابت ، سرطان ، تغذیه ، ورزش پوست و مو
یک فوق تخصص روانپزشکی کودکان و نوجوانان گفت : برای بیماری ” اوتیسم ” که نام دیگر آن بیماری ” درخودماندگی ” است، تاکنون علت مشخصی مطرح نشده است.
دکتر هوشنگ امیریان با بیان اینکه اوتیسم یک اختلال عصبی روانشناختی است ، گفت: هنوز علت مشخصی برای این بیماری مطرح نشده و علت چندگانه دارد.
علت بوجود آمدت بیماری اوتیسم :
وی تصریح کرد: از جمله علل مطرح در ایجاد بیماری اوتیسم ، زایمان زودرس ، ژنتیک ، ضربه های مکرر داخل رحمی و مصرف سیگار است. البته در بین این علل ، بیش از همه تاثیر ارث و ژنتیک در ایجاد این بیماری مطرح است.
امیریان با اشاره به بروز بیماری اوتیسم از سن یک تا یک و نیم سالگی ، گفت: این بیماری سه دسته علامت اختلال در تعاملات اجتماعی ، اختلال در ارتباطات کلامی و بروز رفتارهای تکراری دارد.
این روانپزشک گفت: علائم این کودکان بیمار در بخش اختلال در تعاملات اجتماعی به این صورت است که با نگاه اطرافیان ارتباط برقرار نمی‌کنند و در بازی کردن با بچه های همسن و سال خود دچار مشکل هستند. این کودکان همچنین در برقراری ارتباط کلامی دچار مشکل هستند و ضمایر را خوب بکار نمی برند و حرف دیگران را تکرار می‌کنند. از دیگر علائم این کودکان این است که دچار رفتارهای تکراری هستند. به طور مثال مدام دست و پای خود را تکان می‌دهند یا دور خود می چرخند.
این روانپزشک با بیان اینکه کودکان مبتلا به اوتیسم تا سن یک سالگی رشد طبیعی دارند، گفت: علائم بیماری این کودکان به طور معمول از سن یک سالگی بروز پیدا می‌کند و توصیه می‌شود والدین در صورت مشاهده علائم اوتیسم در فرزند خود هرچه سریع تر به پزشک مراجعه کنند. این اصطلاح در بین عامه مردم وجود دارد که گفته می‌شود کودکی “دیر زبان باز کرد”، اما والدین باید دقت داشته باشند که این دیر حرف زدن با علائم دیگر همراه نباشد.
امیریان با بیان اینکه اوتیسم درمان دارد، گفت: درمان این بیماری به نوع آن و میزان و شدت بیماری و همچنین زمان شروع درمان بستگی دارد و چنانچه بیماری شدید نباشد و درمان آن زود آغاز شود، امید به درمان بسیار بالاست.
این روانپزشک تصریح کرد: درمان بیماری اوتیسم به صورت دارویی و غیردارویی است و بیماران در کنار دریافت دارو، درمان های غیردارویی مانند کاردرمانی ذهنی ، گفتاردرمانی و بازی درمانی را نیز باید دریافت کنند.
امیریان تصریح کرد: در صورت عدم درمان ، بیماری پیشرفت خواهد کرد و در 50 درصد موارد موجب عقب ماندگی ذهنی می‌شود، بیماران در برقراری ارتباط اجتماعی و ارتباطات کلامی دچار مشکل می‌شوند و توان مراقبت از خود را ندارند.
