رانندگی در سنین سالمندی

رانندگی در سنین سالمندی درست است؟ این امر نیاز به پاسخ ها و عکس العمل های بدنی سریع و آگاهانه دارد. متاسفانه در سنین سالمندی با کاهش اغلب توانایی های بدن ، این مساله تبدیل به مقوله ای خطرناک برای سالمندان می شود. شمار تصادفات پس از سن 75 سالگی افزایش چشمگیری خواهد داشت. بنابراین باید برای جلوگیری از بروز خطرات احتمالی ، رانندگی را در سنین سالمندی کنار گذاشت. اینکه سالمندان دقیقاً باید راندن ماشین را در چه سنی کنار بگذارند ، موضوعی است که سلامت دات لایف در جریان این مقاله به آن خواهد پرداخت. جلوگیری از راندن ماشین در سنین سالمندی یکی از دغدغه های تامین سلامت سالمندان است زیرا هر چقدر هم که سالمندان در رانندگی تبهر داشته باشند و به اصطلاح دست فرمان خوبی داشته باشند ، بازهم خطرات احتمالی و ناتوانی های متعدد دوران سالمندی تهدید بزرگی برای آن ها محسوب می شود. با ما همراه باشید…

اختلالات عملکردی رانندگی در سنین سالمندی کدامند ؟

بینایی محدود و ضعیف ، عدم واکنش سریع و به موقع ، عدم زمان بندی و هوشیاری کافی ، ناتوانایی های حرکتی و افزایش بسیاری از بیماری ها.

رانندگان جوان 18 تا 25 ساله ، جریمه های رانندگی بیشتری نسبت به سالمندان دریافت می کنند ، اما احتمال وقوع حوادث مرگبار در سنین پیری بخاطر اختلالات عملکردی به مراتب بیشتر است.

فقدان توانایی رانندگی در پیری ، می تواند به عنوان یک بحران عمده ی زندگی به شمار آید. با وجود این ، همانطور که سن ، افزایش می یابد ، توانایی های ما تا حدود زیادی تغییر می کند.

رانندگی و پیری ، باید برای همه ما موضوع قابل ملاحظه ای برای بحث باشد زیرا شمار رانندگان مسن ، به طور چشمگیری در حال افزایش است.

نظر کارشناسان در رابطه با رانندگی و پیری چیست ؟

کارشناسان معتقدند ، با افزایش سن انسان ، در توانایی های حرکتی و ذهنی او خلل ایجاد می شود. این دو عامل موارد مهمی در رانندگی محسوب می شوند. این گونه تغییرات جسمانی و یا ذهنی کهنسالان از قبیل کاهش بینایی یا زمان واکنش می باشد. این تغییرات منجر به از دست دادن مهارت رانندگی ، افزایش در شمار تصادفات واقعی در هنگام رانندگی می شود.

رانندگی کمتر ، تحرک عمومی فرد را مشکل می کند ، که این خود می تواند به طور عمده ای بر کیفیت زندگی مؤثر باشد. این فرایند معمولاً در طول دوره ای چندین ساله اتفاق می افتد و به تدریج حوزه ی فعالیت ها را محدود می کند. بسیاری از رانندگان مسن ، این نوع از تنزل عملکردی را که شرح داده شد ، تا سنین بسیار بالا تجربه نمی کنند ؛ بنابراین ، می توانند به طوری ایمن ، تا پیری به رانندگی خود ادامه دهند.

راهکار چیست ؟

برای آنهایی که توانایی یا اعتماد رانندگی خود را ازدست می دهند باید راه حل های دیگری فراهم باشد. بدیهی است که افزایش دسترسی به حمل و نقل عمومی می تواند راهکاری جدید باشد.

بعضی ها گروه های حامی را پیشنهاد داده اند ، به این صورت که رانندگان مسن تری که به طور موفقیت آمیز به دوره ی ناتوانی در رانندگی انتقال یافته اند ، به دیگران کمک کنند و با آنها همفکری نمایند. بدون شک ، آموزش و مشاوره ، دیگر انتخاب های جالب توجه هستند. البته تغییر نگرش های اجتماعی و از بین بردن زشتیِ از دست دادن امتیاز رانندگی نیز ممکن است کمک کننده باشد.

شاید موفق ترین عوامل مداخله گر در این حوزه ، آنهایی باشد که شکل های دیگری از حمل و نقل را فراهم کند طوری که شأن و منزلت ، استقلال ، و امنیت این افراد را حفظ کند.

سخن پایانی رانندگی در سنین سالمندی

با این توضیحات ، ضعف رانندگی در پیری می تواند از نشانه های بارز کهنسالی باشد که به عدم توانایی جهت انجام وظایف روزانه ، فعالیت های زندگی روزمره و یا فعالیت های مؤثر در زندگی روزمره ختم شود.

فعالیت های زندگی روزمره ، شامل فعالیت هایی از قبیل خوردن ، بلند شدن از صندلی ، به رختخواب رفتن یا از آن بیرون آمدن ، مسواک زدن دندان ها ، لباس پوشیدن و حمام کردن می باشد.

فعالیت های مؤثر زندگی روزمره هم شامل فعالیت هایی از قبیل آشپزی کردن ، خرید کردن ، لباس ها را به خشکشویی بردن ، پیاده روی کردن ، تحت درمان قرار گرفتن ، و محاسبه هزینه های زندگی می باشد.