ازدواج على(ع) و فاطمه(س) یکى از حساسترین و مهمترین نمونههاى ازدواج اسلامى بود. زیرا پدر دختر، بزرگترین شخصیت جهان اسلام، بلکه دنیا، و پیغمبر برگزیده خدا بود. دختر، بهترین و عاقلترین و با تربیتترین و با کمالترین زنان اسلام و یکى از چهار زن بزرگ بشریت به شمار مىآمد و داماد هم از حیث اصل و نسب از شریف زادگان عرب بود. از جهت علم و کمال و شجاعت بر تمام رجال اسلام برترى داشت. جانشین رسمى و وزیر و مشاور رسول خدا بود. مرد دلاور اسلام و سپهسالار سپاه مسلمین بود. چنین ازدواجى باید با شوکت و تشریفات خاصى برگزار شود. اما با کمال سادگى انجام گرفت. جهیزیه بانوى نمونه اسلام هم به سادگی تهیه شد. جالبتر این که همین جهاز مختصر هم با مهریه خود حضرت زهرا تهیه شد. نه این که مهریه را سر جاى خود بگذارند و پدر دختر با هزاران گرفتارى و دردسر جهازى براى دخترش تهیه کند.
پیغمبر مىتوانست، هر طور شده ولو به قرض کردن هم باشد جهاز آبرومندى، مطابق معمول روز، براى یگانه دختر عزیزش تهیه کند و بگوید: من پیغبر خدا هستم، و باید مراعات شئون خودم را بکنم. دخترم نیز از بهترین زنان جهان است و باید احترام و آبروى او را مراعات نمایم و اسباب خوشحالى او را فراهم سازم. دامادم نیز از رجال نامى اسلام است و خدمات و مجاهداتش بر کسى پوشیده نیست. براى احترام و قدردانى از زحمات او باید وسائل آبرومندى برایش تهیه کنم و …
اما پیغمبر اکرم(ص) ضرر و مفاسد مسابقه در ازدیاد جهاز و مهر را مىدانست. و خبر داشت که اگر مسلمین بدین مسئله گرفتار شوند، فقر عمومى و ورشکستگى اقتصادى، کثرت طلاق و خوددارى جوانان از تشکیل خانواده، ازدیاد روزافزون جوانان بى زن و دختران بى شوهر، کثرت جرائم و جنایات و بروز انواع فحشاء، و ازدیاد امراض عصبى را به دنبال خواهد داشت. از این جهت در آن ازدواج نمونه، که متصدیان امرش شخص اول و دوم اسلام بودند کمال سادگى به عمل آمد تا براى ملت مسلمان و زمامداران مسلمین درس عملى آموزندهاى باشد.
على بن ابى طالب علیه السلام نیز از آن جوانان کوتاه فکرى نبود که براى تهیه ى مال و ثروت و به منظور جهاز مفصل ازدواج کند و اگر جهاز عروسى نقصان داشت هر روز اسباب ناراحتى همسر بیگناهش را فراهم سازد و با سرزنشها و ایرادهاى بیجا، بنیان زناشویى را متزلزل سازد و کاشانه ى گرم و با صفاى زناشویى را با بهانه هاى بچه گانه و بیجا، سرد و بى صفا کند و خانه ى انس و محبت را به زندان اختیارى تبدیل سازد. على(ع) امام و پیشواى آینده ى ملت بود و مى خواست با این گونه افکار غلط مبارزه کند. مال و ثروت دنیا در نظرش ارزش نداشت.
اثاث خانه حضرت على(ع)
على بن ابى طالب(ع) نیز اثاث زیر را براى خانهاش تهیه کرد:
یک چوب براى آن که لباسهایشان را روى آن بیندازند و مشک آب را بر آن آویزان کنند
یک عدد پوست گوسفند
یک عدد متکا
یک عدد مشک براى آب
یک عدد غربال آرد
برکات و آثار فراوان مادی و معنوی زندگی مشترک آن دو بزرگوار با تمام صمیمیت و سادگیش بر ما پوشیده نیست و الگو قرار دادن زندگی آنان بر همه افراد جامعه به ویژه جوانان ضروری است و حضرت فاطمه زهرا هم به لحاظ نسبت خانوادگی و نسبی و هم اخلاق، گفتار و کردار، نه تنها الگویی برای زنان جامعه ، بلکه تمامی مردان نیز میباشند و اشاعه ابعاد مختلف زندگی آن حضرت میتواند به بسیاری از نابسامانی های اخلاقی جامعه پایان دهد.