صمیمیت چیست و دارای چه ابعادی است ؟

صمیمیت چیست : صمیمیت ( Intimacy ) یک نوع نزدیکی عمیق میان دو نفر است که طرفین از عریانی روانی ، فکری و رفتاری در برابر یکدیگر ترس و نگرانی ندارند. هم چنان که پیش تر توضیح داده شد ، یکی از مهم ترین نیازهای اساسی انسان برای سلامت روانی ، دوست داشتن و دوست داشته شدن است و فرد دائم بدنبال تامین چنین نیازی است.

از طرف دیگر ، ماهیت وجودی هر فردی حاصل عملکرد سه ضمیر یا ذهن ناخودآگاه ( کودک دورن) ، نیمه ناخودآگاه ( والد درون ) و خودآگاه ( بالغ درون ) است و از آنجایی که در بسیاری از موارد کودک درون ( مجموعه خواسته ها ، امیال ، احساسات ، آروزها و… ) با والد درون ( بایدها و نبایدها ، بد و خوب ، درست و غلط ، گناه و ثواب و…. ) در تضاد و تقابل است بالغ درون پا به میان گذاشته و از میان آن دو چیزی را برمی گزیند و رفتاری را عملی می کند تا انسان در تعامل و رابطه با دیگران حس خوب و ارزشمند بودن خود را بدست آورد و یا حفظ کند.

اما در یک رابطه صمیمی ترس و نگرانی از زیر سوال رفتن وجود ندارد. فرد بیشتر با خود واقعی اش (کودک درون) پا به میدان می گذارد و برخلاف معمول ، فرد اول حرف می زند بعد فکر می کند ؛ از آشکارسازی افکار و احساسات خود ترسی ندارد و به این نتیجه رسیده است که همیشه گوشی شنوا ، آغوشی گرم ، دستی مهربان و مشاوری آگاه و صادق دارد.

ابعاد صمیمیت و دوستی واقعی

بطور کلی صمیمیت دارای شش بُعد است :

صداقت ، ابراز و هویدا سازی خود ، ابراز احساسات و همدلی ، حمایت بی قید و شرط ، مجاورت و همراهی و در نهایت اعتماد

در این قسمت سلامت دات لایف توضیح مختصری در رابطه با بعد صداقت برای شما جمع آوری کرده است :

صداقت ( Honesty ) : صمیمیت بدون صداقت در گفتار و رفتار کلمه ای تو خالی و گاهی نیرنگی بیش نیست. لازمه صداقت ، خودشناسی و واقعیت نگری ( و نه خیال پردازی و در رویا بودن ) است و شخصی که به این مرحله از رشد نرسیده باشد ، تقریباً بعید است که بتواند صادق باشد. در اینجا بایستی توجه داشت که صداقت ، راستگویی و صراحت لهجه را نبایستی با گستاخی ، بی حرمتی و تجاوز به حق و حقوق دیگران اشتباه گرفت. در این رابطه توجه به نکات زیر می تواند مؤثر باشد :

• ادب و حرمت کلام حفظ شود و از بکار بردن کلمات زشت ، رکیک و آزار دهنده خودداری شود.
• چیزی فراتر از موضوع و نظر خواسته شده ، گفته نشود.
• در ابزار نظر و احساساتتان راستگو باشید ( اگر چیزی یا کاری خوشایندمان نیست آن را بیان نماییم ).
• از دو پهلو صحبت کردن خوداری کنید.
• بر روی نقاط ضعف و عیوب دیگران انگشت نگذارید ( مگر اینکه آن شخص صمیمانه نظر ما را به صراحت خواسته باشد و یا اینکه بخواهیم ناراحتی و انتقاد خود را بیان کنیم.

منبع: در فکر ، ذهن و روان نوجوانان و جوانان چه می گذرد