بیماری اسکلروز جانبی آمیوتروفیک ( به صورت مخفف ALS ) یک بیماری نورون های حرکتی است که موجب تخریب پیشرونده و غیرقابل ترمیم در دستگاه عصبی مرکزی (مغز و نخاع) و دستگاه عصبی محیطی میشود که این روند باعث از دست رفتن تدریجی عملکرد عضلات شده و سرانجام به فلج کامل حرکتی در بدن منجر خواهد شد. در مقاله تشخیص بیماری als به همراه درمان ای ال اس نکات ارزشمندی گفته شده است که شما را به خواندن آن دعوت می کنیم.
این بیماری در دسته بیماری های زوال عصبی است که به سلول های عصبی که کنترل حرکات ماهیچه ها را به عهده دارند، حمله کرده و فرد را به تدریج فلج میکند و بیمار دچار مرگی تدریجی میشود زیرا ماهیچه های حیاتی تری مانند ماهیچه های ریه و معده نیز از این روند در امان نمی مانند.
میانگین طول عمر بیماران مبتلا به ASL دو تا پنج سال است و بیشتر بیماران نیز به دلیل مشکلات ریوی جانشان را از دست میدهند.
این بیماری مسری نیست و جزو سرطانها نیز به شمار نمی رود. بیماری ALS به اقتباس از نام بازیکن معروف بیسبال آمریکایی که به این بیماری مبتلا شده بود به بیماری ” لو گهریگ” (Lou Gehrig) نیز معروف است. گهریگ، بر اساس اطلاعات مندرج در وب سایت شخصیاش، نخستین علائم بیماری را سال 1938، یعنی حدود 35 سالگی، نشان داد و البته پزشکان به مدت یک سال نتوانستند بیماریش را تشخیص دهند. او سرانجام سال 1941 در 37 سالگی به دلیل همین بیماری درگذشت.
علت بیماری ALS چیست ؟
علت بروز بیماری ALS هنوز ناشناخته است. این بیماری معمولا افراد 40 تا 70 ساله را هدف میگیرد و مردان کمی بیش از زنان در معرض خطر قرار دارند. برخی موارد هم ظاهراً موروثی هستند. احتمالاً ژن های خاصی را میتوان در بروز این بیماری دخیل دانست.
علائم بیماری ALS عبارتند از:
ضعف و تحلیل رفتن ماهیچهها در ناحیه دست و پا، ماهیچههای تنفسی و گلو و زبان. این ضعف معمولا از دست و پا شروع میشود و با گذشت زمان بدتر و بدتر میشود.
انقباض، گرفتگی و کوفتگی ماهیچهای در کنار خستگی زودهنگام ماهیچه ها.
تکلم با سرعت کم چنان که رفته رفته درکش برای دیگران سخت و سخت تر میشود.
دشواری در تنفس و بلع تا جایی که ممکن است به بروز حالات خفگی بینجامد .
خندیدن یا گریستن بی اراده، ناگهانی و لاینقطع.
تغییر شیوه راه رفتن و در نهایت از دست دادن توانایی راه رفتن.
تشخیص بیماری ALS
متأسفانه (تا به امروز) یک آزمایش خاص و یا حتی یک دوره آزمایشی ویژه برای تشخیص قطعی بیماری ای ال اس وجود ندارد. تنها راه تشخیص یک سری معاینات و تست های نورولوژیکی بدنی و سپس آزمایش های مختلفی است که اغلب آنها در واقع برای رد فرضیه ابتلاء فرد به سایر بیماری های مشابه ALS می باشند، انجام می گیرند. زیرا بیماری های متعدد دیگری هستند که علائمی مانند بیماری ALS دارند.
برای تشخیص ALS ممکن است آزمایش های زیر انجام گیرند:
معاینات گسترده جسمی و نورولوژیکی
تست الکترودیاگنوستیک: الکترومیوگرافی (ای.ام.جی) که میزان تخریب نورون های محیطی را نشان می دهد و مطالعه هدایت عصبی (ان.سی.اس)
آزمایش خون و ادرار، برای اندازه گیری پروتئین، تیروئید و پارا تیروئید، ادرار ۲۴ ساعته برای فلزات سنگین
پونکسیون کمری (گرفتن مایع مغزی نخاعی)
رادیولوژی با اشعه ایکس و ام ار آی، میلوگرافی
بیوپسی ماهیچه و یا عصب
براساس نتایج حاصله از معاینات بدنی و تست های نورولوژیکی، پزشک متخصص مغز و اعصاب تعیین و مشخص می کند که در مراحل مختلف چه آزمایشاتی باید انجام شود.
مغز همچنان فعال است
نکتهای که درباره این بیماری وجود دارد این است که بیماری ALS فقط باعث تخریب سلولهای مغزی مربوط به ماهیچه ها و تحرک میشود و به دیگر سلولهای مغزی آسیبی نمیرسد. در این صورت، توانایی تفکر، حافظه، یادگیری، هوش و دیگر تواناییهای ذهنی این افراد معمولا تحت تأثیر این بیماری قرار نمیگیرد. استفن هاوکینگ، فیزیکدان و کیهان شناس برجسته بریتانیایی، از سال 1963، یعنی از 21 سالگی که نخستین علائم بیماریاش بروز کرده تا الان (چیزی حدود 51 سال) با این بیماری زندگی می کند و هر چند تقریباً به لحاظ جسمانی کاملا ناتوان است، قوای ذهنی اش همچنان به فعالیت ادامه میدهد.
درمان دارویی بیماری ALS
اولین داروی مورد تأیید سازمان غذا و داروی آمریکا برای درمان ASL ،ریلوزول نام داشت که در سال 1995 به تایید رسید و طی 22 سال تنها گزینه موجود برای بیماران مبتلا به این بیماری بود. داروی دیگر که اخیراً توسط سازمان غذا و داروی آمریکا تأیید شده رادیکاوا است، که بسیار گران قیمت بوده و استفاده از آن نیز چندان ساده نیست. مثلاً بیمار باید برای 14 روز یک ساعت درمیان دارو را به صورت تزریقی دریافت کند و پس از آن 14 روز استفاده از دارو را متوقف سازد. پس از این مرحله، طی 14 روز بعدی 10 بار دیگر باید دارو را دریافت کرده و دوباره وارد دوره دو هفته توقف مصرف شود.
این داروها تنها روند پیشروی بیماری را کندتر می کنند و متأسفانه در علائم بروز کرده در بیمار هیچ بهبود قابل توجهی رخ نخواهد داد.
جهت درمان als ، راهی جز درمان علائم نیست ولی به تازگی استفاده از سلول های بنیادی نیز پیشنهاد شده است.
در گزارش اخیر مجله پزشکی لانست، مقایسه بیماران als چاق با لاغر نشان داده که بیماری در افراد لاغر سیر وخیم تر دارد، و بررسی در تعدادی از بیماران با تغذیه زیادی و پرکالری با کربوهیدرات ها سیر بیماری را در مقایسه با گروه تغذیه متعارف بطور نسبی مهار نموده است.
انجمن als ایران
انجمن als ایران با آدرس اینترنتی http://www.helpals.ir خدمات ارزشمندی به این بیماران عزیز ارائه میدهد. و با چالش بیماری als سطل آب یخ ، توانستند این بیماری را در جامعه معرفی کنند و حمایت های مالی خوبی برای بیماران جذب کنند.
درمان بیماری als با طب سنتی
تعدادی از کاربران در مورد درمان بیماری als با طب سنتی از ما سئوال پرسیده اند که باید به این عزیزان بگوییم که هرچند طب سنتی ایران راهکارهای زیادی در مورد سبک درست زندگی و درمان بیماری ها دارد ولی تا به این لحظه و همانطور که گفته شد نه پزشکی مدرن و نه طب سنتی نتوانسته اند درمان قطعی برای بیماری ای ال اس ارائه دهند و داروهایی هم در این مقاله معرفی بیشتر برای کاهش روند رشد بیماری است.
درمان ای ال اس در ژاپن
چند وقتی هست که برخی وبلاگ ها و سایت ها اخباری در مورد درمان als در ژاپن منتشر کرده اند، ولی هنوز اطلاعات دقیق و قابل اعتمادی وجود ندارد و واقعیت این هست که منابع معتبری هنوز چنین دستاوردی را اعلام نکرده اند، در واقع هنوز این پیشرفت ها را بعنوان درمان قطعی بیماری ای ال اس نمی توان در نظر گرفت، امیدورایم با پیشرفت های پزشکی که صورت می گیرد راه درمان این بیماری هرچه زودتر مشخص گردد.