علائم بیماری های مقاربتی در زنان

بدن انسان، مانند هر موجود زنده‌ای در جهان و در طول زندگی خود، به بیماری‌ها و مشکلات مختلفی دچار می‌شود. بیماری‌های داخلی، پوستی، قلب و عروق و تمام مشکلاتی که ممکن است برای هرکدام از اعضای بدن ایجاد شوند. برخی ناشناخته و مرموز و برخی دیگر کنترل شده و درمان شونده هستند.

دراین‌بین یکی از بیماری‌های شایع، بیماری مقاربتی است. یک بیماری فراگیر و مهم اما قابل‌درمان! در این مطلب قصد داریم این بیماری را برای شما توضیح داده و در کنار علائم و نشانه‌های بروز و ظهور آن، روش‌های کنترل و درمان آن را نیز به‌اختصار شرح دهیم.

بیماری مقاربتی به زبان ساده

بیماری‌های مقاربتی به‌واسطه تماس جنسی واژنی، دهانی و مقعدی به وجود می‌آیند. علامت اختصاری این بیماری‌ها STD  است. میزان بروز این بیماری در مردان و زنان تفاوتی ندارد و صرفاً به‌واسطه تماس جنسی ایجاد می‌شود.

از نشانه های بیماری های مقاربتی در زنان می‌توان به بروز جوش، ایجاد درد، خارش واژن و ترشحات غیرعادی اشاره کرد. البته برخی از این بیماری‌های مقاربتی نشانه خاصی ندارند؛ اما با درمان به‌موقع می‌توان از ایجاد اختلال در باروری و همین‌طور ایجاد خطر سرطان رحم جلوگیری کرد.

تحقیقات نشان داده‌اند که بیشتر از ۵۰ درصد موارد جدید گزارش شده از سوزاک و کلامیدیا، بین زنان ۱۵ تا ۲۴ساله اتفاق می‌افتد. ناگفته نماند که بیشتر زنان علائم این بیماری را در خود بروز نمی‌دهند. به همین دلیل نسبت به درمان آن حساس نیستند.

نکته مهم این است که اگر علائم بیماری های مقاربتی در زنان جدی گرفته نشده و به‌موقع درمان نشود، باعث بروز ناباروری خواهد شد. همچنین امکان ایجاد ‌دردهای شدید شکم و حاملگی خارج از رحم نیز به‌واسطه این سهل‌انگاری افزایش پیدا می‌کند.

علائم بیماری های مقاربتی چیست؟

در توضیح علائم بیماری های مقاربتی در زنان می‌توان به این موارد اشاره کرد:

تغییر رنگ در ادرار

این فاکتور با احساس درد و سوزش در زمان ادرار و همچنین تکرر ادرار خود را نشان می‌دهد. ناگفته نماند که وجود خون در ادرار نیز می‌تواند یکی از علائم بیماری های مقاربتی در زنان باشد.

ترشحات غیرعادی از واژن

معمولاً در دوره سیکل قاعدگی زنان، ترشحات مختلفی دیده می‌شود. اگر این ترشحات ضخیم و سفیدرنگ باشند نشان‌دهنده عفونت قارچی است؛ اما اگر سبز یا زرد باشند نشان‌دهنده تریکومونیازیس یا سوزاک است.

خارش در ناحیه واژن

یکی دیگر از نشانه های بیماری های مقاربتی در زنان که یک علامت مهم محسوب می‌شود، خارش است. البته ممکن است که خارش به بیماری مقاربتی مربوط باشد یا دلایل دیگری داشته باشد. ازجمله فاکتورهای مربوط به رابطه جنسی که باعث ایجاد خارش می‌شوند زگیل تناسلی، عفونت قارچی، واکنش آلرژیک به کاندوم لاتکس، گال یا شپش یا مراحل ابتدایی بیشتر بیماری‌های مقاربتی باکتریایی و باکتریایی ویروسی است.

توصیه ما این است که به‌عنوان رفتار پیشگیرانه حتماً از کاندوم‌های مناسب و استاندارد استفاده کنید. این محصولا در فروشگاه‌های اینترنتی نیز عرضه می‌شوند. برای مثال قیمت کاندوم در سایت الانزا قابل مشاهده است و با درنظر گرفتن ویژگی‌های خاصی که از آن انتظار دارید، می‌توانید محصول مورد نظر خود را تهیه کنید.

احساس درد فراوان در زمان برقراری رابطه جنسی

فاکتور بعدی که از نشانه های بیماری های مقاربتی زنان محسوب می‌شود، درد شکم یا لگن است. التهاب لگن یکی از نشانه های بیماری مقاربتی محسوب می‌شود که علت آن سوزاک پیشرفته یا کلامیدیا است.

ایجاد زخم و جوش

 اگر در قسمت دور دهان یا واژن خود، جوش یا زخم‌های کوچک غیرمعمول مشاهده کردید، مطمئن باشید که یکی از نشانه‌های تب‌خال یا سیفلیس است.

خونریزی‌های غیرطبیعی

خونریزی‌هایی که غیرعادی هستند، نشان از بیماری‌های مقاربتی یا مشکلات تناسلی دارند.

راه‌های پیشگیری از بیماری‌های مقاربتی

تا این قسمت از مقاله را با شرح انواع بیماری های مقاربتی و علائم آن ، پیش بردیم. در ادامه خواهیم گفت که چگونه می‌توان از ابتلا به این مشکلات جلوگیری کرد.

تست دادن‌ها مرتب باشد

حال که متوجه شدید علائم بیماری های مقاربتی چیست ؟ باید بدانید که به طور معمول زنان هر سه سال تا پنج سال یک بار باید تست پاپ‌اسمیر بدهند. ضمن اینکه باید با پزشک خود مشورت کنند تا در صورت لزوم تست STD را نیز انجام داده و واکسن HPV را تزریق کنند.

 برطبق اظهارات اداره بهداشت زنان، اگر بانوان از نظر جنسی فعال هستند، حتماً باید در مورد انجام تست STD با پزشک خود مشورت کنند.

مراقب وسایل بهداشتی خود باشید

استفاده از وسایلی مانند کاندوم در سکس‌های مقعدی، واژنی یا دهانی کمک می‌کند تا شریک جنسی شما به‌خوبی محافظت شود. استفاده از کاندوم زنانه یا دنتال دم هم تا اندازه زیادی باعث ایجاد مصونیت خواهد شد.

البته در حال حاضر نظرات مختلفی در مورد میزان تأثیر کاندوم زنانه در قیاس با کاندوم‌های مردانه وجود دارد که نشان می‌دهد قدرت محافظت کاندوم‌های مردانه بیشتر است. همچنین مصرف قرص‌های ضدبارداری، اسپرم کش و سایر روش‌هایی که از بارداری شما جلوگیری می‌کنند، مفید است؛ اما شما را در مقابل بیماری‌های مقاربتی مصون نخواهند کرد.

فراموش نکنید که حتما با پزشک خود راحت باشید. اینکه شما بتوانید صادقانه در مورد رفتارها و روابط جنسی خود با پزشکتان مشورت کنید، امر مهمی محسوب می‌شود. پس سعی کنید پزشکی را برای این کار انتخاب کنید که با او راحت باشید و مانعی برای صحبت‌کردن شما وجود نداشته باشد.

بعد از تشخیص بیماری مقاربتی چه باید کرد؟

در ادامه تشریح این که علائم بیماری های مقاربتی چیست؟ و روش‌های پیشگیرانه این بیماری، می‌خواهیم اقدامات بعد از تشخیص بیماری را نیز به‌اختصار برای شما توضیح دهیم.

بعد از تشخیص بیماری خود و شناخت انواع بیماری های مقاربتی و علائم آن ، بهتر است که برنامه درمانی منظمی را با پزشک امین خود تنظیم کنید. حتما با شریک جنسی خود تماس بگیرید و به او نیز اطلاع دهید که به درمان نیاز دارد.

تا زمان برطرف‌شدن مشکل عفونت و تأیید نهایی پزشک، به‌هیچ‌عنوان رابطه جنسی نداشته باشید. اگر دچار عفونت باکتریایی شدید تا زمان بهبود خود و شریک جنسی‌تان، حتما دارو مصرف کنید و صبور باشید.

اگر عفونت شما ویروسی بود، باید هر دو نفر از داروی ضدویروسی استفاده کنید و صبر کنید تا خطر سرایت بیماری کاهش پیدا کند. پزشک بهترین زمان را برای شما مشخص خواهد کرد.

در انتها باز هم تأکید می‌کنیم که نشانه‌ها و علائم را جدی بگیرید و به دنبال درمان اساسی بیماری خود باشید. همچنین بعد از کسب اطلاعات کافی در مورد انواع بیماری های مقاربتی و علائم آن ، موضوع را حتما با شریک جنسی خود در میان گذارید تا او هم در صورت بروز مشکل، برای درمان بموقع اقدام کند.

بیماری‌هایی که بیماری نیستند

نکته مهم و قابل‌تأمل در بروز بیماری‌های زنان این است که به دلیل پاره‌ای از ملاحظات، صحبت‌کردن در مورد آن‌ها برای برخی از افراد راحت نیست. حتی برخی از بانوان ترجیح می‌دهند به جای مراجعه به پزشک متخصص، خود درمانی کنند.

مشکل اصلی این است که ما گاهی اوقات نادانسته به بدن خود آسیب می‌زنیم. درهرحال در انتهای این مطلب تأکید اساسی ما بر مراجعه به یک پزشک مطمئن است که شما با او احساس راحتی می‌کنید و شرح بیماری شما در حضور این پزشک راحت می‌باشد.

سلامتی، موضوعی نیست که بتوان از آن به‌راحتی چشم‌پوشی کرد. خصوصا بیماری‌هایی که در صورت رسیدگی به‌موقع، بیماری جدی نیستند و صرفا به‌واسطه رسیدگی‌نکردن می‌توانند آسیب‌های جبران‌ناپذیری به بدن ما وارد کنند.