آزمایش بیماری‌های مقاربتی چیست و چگونه انجام می‌شود؟

بیماری‌های مقاربتی عفونت‌هایی هستند که بیشتر از طریق رابطه جنسی یعنی رابطه واژینال، دهانی و مقعدی منتقل می‌شوند. متاسفانه سالانه شمار زیادی به‌ویژه جوانان در معرض بیماری‌های مقاربتی نظیر  کلامیدیا، سوزاک، تبخال تناسلی، HIV و عفونت HPV (ویروس پاپیلومای انسانی) قرار می‌گیرند.

آزمایشات بیماری‌های مقاربتی چیست؟

بیماری‌های مقاربتی به دلیل آلوده شدن فرد به ویروس، باکتری و انگل تناسلی ایجاد می‌شوند و در صورت عدم درمان ممکن است باعث بروز عوارض جدی و طولانی مدت مانند آسیب چشمی، اختلالات مغزی، ناباروری و مشکلات مادرزادی شوند. خوشبختانه، تمام بیماری‌های مقاربتی به شرط تشخیص زودهنگام قابل درمان هستند. آزمایش بیماری های مقاربتی یا آزمایش‌های STD می‌توانند به شما در تشخیص و درمان این نوع عفونت‌های جنسی کمک کنند تا از عوارض جدی جلوگیری به عمل آید.

چه افرادی به آزمایش بیماری‌های مقاربتی نیاز دارند؟

بیماری‌های مقاربتی همیشه با علائم همراه نیستند، بنابراین حتی اگر سالم هم به نظر برسید، احتمال ابتلای شما به عفونت دور از انتظار نیست. از این‌رو، اگر در معرض خطر عفونت جنسی قرار گرفته‌اید، از جمله افرادی هستید که نیاز به آزمایش بیماری‌های مقاربتی دارید. افرادی که در گروه‌های زیر قرار می‌گیرند توصیه می‌شود انجام آزمایش بیماری‌های مقاربتی را در برنامه خود بگنجانند:

* زنان زیر 25 سال که دارای رفتارهای جنسی پرخطر بوده‌اند. کارشناسان توصیه می‌کنند که زنان در این گروه حداقل یکبار آزمایش کلامیدیا و آزمایش سوزاک را انجام دهند. زنان 25 سال و بالاتر در صورت داشتن شریک جنسی جدید بهتر است انجام آزمایش را مدنظر داشته باشند.

* زنان بزرگتر از 21 سال به منظور بررسی ناهنجاری‌های دهانه رحم باید آزمایش پاپ اسمیر را انجام دهند. در این آزمایش تغییرات پیش سرطانی که توسط HPV (ویروس پاپیلومای انسانی) ایجاد می‌شود، قابل تشخیص است.

* زنان باردار معمولاً برای HIV، هپاتیت B، کلامیدیا و سیفلیس آزمایش می‌شوند. زنان باردار با شرایط خطر بالاتر ممکن است برای سوزاک و هپاتیت C نیز آزمایش شوند.

* مردان و زنانی که رابطه جنسی محافظت نشده و خارج از روابط زناشویی داشته‌اند. بر اساس توصیه پزشکان، افرادی که رابطه جنسی مکرر دارند باید به طور منظم از نظر HIV و سایر بیماری‌های مقاربتی آزمایش شوند.

* روابط همجنسگرایی از خطرناک‌ترین رفتارهای جنسی هستند که فرد را در معرض شدیدترین بیماری‌های مقاربتی از جمله HIV، هپاتیت، سیفلیس، کلامیدیا و سوزاک قرار می‌دهند.

* افراد مبتلا به HIV در معرض خطر ابتلا به سایر بیماری‌های مقاربتی هستند. افراد این گروه باید از نظر سیفلیس، سوزاک و تبخال آزمایش شوند.

* معتادانی که از مواد مخدر تزریقی استفاده می‌کنند. استفاده از سرنگ‌های مشترک فرد را در معرض خطر ابتلا به HIV قرار می‌دهد. انجام منظم آزمایش HIV برای این گروه توصیه می‌شود.

هزینه آزمایش بیماری های مقاربتی به طور تقریبی 1 میلیون و 215 هزار تومان است که در صورت دارا بودن بیمه پایه و تکمیلی هزینه تحت پوشش بیمه کسر خواهد شد. در وبسایت هومکا می‌توانید به آسانی خدمات آزمایش در منزل از جمله آزمایش بیماری‌های مقاربتی را انتخاب کرده تا در سریع‌ترین زمان ممکن برای شما انجام گردد.

بیماری‌های مقاربتی چه علائمی دارند؟

برخی از بیماری‌های مقاربتی علائمی ایجاد نمی‌کنند اما بسته به نوع بیماری ممکن است علائم زیر بروز کند:

* ادرار دردناک

* درد هنگام رابطه جنسی

* بوی غیر معمول ترشحات واژن

* خارش واژن

* ترشح یا خارش آلت تناسلی

* زخم و تورم در ناحیه تناسلی

اگر علائم فوق در شما بروز کرد در اسرع وقت به پزشک مراجعه کنید تا آزمایش بیماری‌های مقاربتی برای شما تجویز گردد.

آزمایش بیماری‌های مقاربتی چگونه انجام می‌شود؟

بسته به نوع عفونت و علائم ممکن است یکی از انواع آزمایشات زیر را انجام شود:

آزمایشات خونی: برای تشخیص سیفلیس، HIV و گاهی تبخال استفاده می‌شود. در طول آزمایش، یک نمونه خون با استفاده از سرنگ از ورید ساعد دریافت می‌شود.

آزمایشات ادراری: این نوع آزمایشات جهت ارزیابی تریکومونیازیس و سوزاک کاربرد دارند. برای انجام آزمایش یک نمونه ادرار استریل از فرد دریافت می‌گردد.

تست سواب: برای تشخیص HPV، کلامیدیا، سوزاک و تبخال کاربرد دارد. به منظور انجام آزمایش، یک نمونه از مخاط محل عفونت با استفاده از سواب برداشته می‌شود. در زنان، این نمونه ممکن است از واژن یا دهانه رحم گرفته شود. در مردان، بسته به نوع عفونت نمونه مخاطی از آلت تناسلی یا مجرای ادرار قابل دریافت است.

پونکسیون کمری: به منظور برداشت نمونه مایع نخاعی از ستون فقرات انجام می‌شود و در مراحل پیشرفته بیماری سیفلیس یا عفونت تبخال که بر مغز یا نخاع تأثیر گذاشته باشد، کاربرد دارد. برای انجام این آزمایش، متخصص بیهوشی یک داروی بی‌حسی را به ستون فقرات تزریق کرده و سپس نمونه نخاعی با تجهیزات مخصوص برداشته می‌شود.

شرایط قبل از انجام آزمایش بیماری‌های مقاربتی چیست؟

برای آزمایش خون بیماری‌های مقاربتی نیازی به آمادگی خاصی نیست. البته ممکن است برای زنان لازم باشد تا 24 ساعت قبل از آزمایش ادرار یا سواب از کاربرد دوش واژینال و کرم‌های واژینال خودداری کنند. برای انجام پونکسیون کمری ممکن است لازم شود مثانه پیش از آزمایش خالی از ادرار شود. در صورت نیاز به انجام هر گونه آمادگی دیگر، پزشک موضوع را به شما اطلاع خواهد داد.

آیا انجام آزمایش بیماری‌های مقاربتی عوارض دارد؟

آزمایش خون بیماری‌های مقاربتی مانند سایر آزمایشات خونی انجام می‌شود و هیچ‌گونه خطری ندارد. ممکن است در نقطه‌ای که خون گرفته می‌شود درد خفیفی احساس کنید که البته به سرعت از بین می‌رود. برای آزمایش ادرار و سواب عوارض خاصی وجود ندارد. در خصوص آزمایش پونکسیون کمری در محل ورود سوزن ممکن است درد و حساسیت ایجاد شود. همچنین احتمال بروز سردرد پس از دریافت نمونه نخاعی وجود دارد که تا چندین ساعت طول می‌کشد.

اگر نتیجه آزمایش بیماری مقاربتی مثبت شود چه باید کرد؟

پس از مثبت شدن آزمایش ممکن است در ابتدا احساس عصبانیت یا ناامیدی به شما دست دهد اما بدانید که امروزه با روش‌های تشخیص و درمانی قوی، بسیاری از بیماری‌ها قابل درمان هستند. بهترین کاری که پس از آزمایش می‌توانید انجام دهید، پیروی از دستورالعمل‌های پزشک برای طی کردن بهتر مسیر درمان است. همچنین موضوع را به شریک جنسی خود اطلاع دهید تا او نیز با انجام آزمایش std و تشخیص احتمالی بیماری خود از عوارض و پیامدهای بیماری‌های جنسی در امان بماند. بسیاری از بیماری‌های مقاربتی را به شرط تشخیص زودهنگام می‌توان به راحتی با دارو درمان کرد. حتی با مصرف دارو و رعایت توصیه های پزشکی در برخی موارد می‌توان با شریک جنسی خود رابطه داشته باشید و از زندگی کاملا طبیعی برخوردار شوید.