پلی داکتیلی یا پرانگشتی چگونه نقصی است؟

پلی داکتیلی یا پرانگشتی یک زایدۀ کوچک در دست ها یا پاها است که در انسان و حیوانات به وجود می آید. کلمه داکتیلی نشات گرفته از کلمه یونانی داکتولوس ( انگشت ) می باشد. افراد مبتلا به این نقص در یک یا هر دو دست خود بیش از پنج انگشت خواهند داشت. این زایده می تواند به راحتی برداشته شود. پلی داکتیلی همچنین در پاها نیز رخ می دهد و بروز این نقص در دست ها یا پاها یکی از معمول ترین نقص ها در انسان و چهارپایان می باشد. سلامت دات لایف در مقاله پلی داکتیلی یا پرانگشتی چگونه نقصی است ؟ اطلاعات وسیع تری راجع به این نقص در اختیار شما قرار خواهد داد…

پلی داکتیلی یا پرانگشتی و انواع آن

پلی داکتیلی یا پرانگشتی نقصی مادرزادی یا اکتسابی است که در دست ها و پاها به وجود می آید. انواع پلی داکتیلی در دست ها به شرح زیر خواهد بود:

• یک برجستگی کوچک در کنار دست
• یک انگشت که در انتها پهن شده و دو ناخن دارد
• یک انگشت اضافه که با یک پایه نازک از کنار دست آویزان است
• یک دست با ظاهر معمولی با یک شست و پنج انگشت دیگر
• و موارد دیگر…

نوع نادر دیگری از پلی داکتیلی وجود دارد که یک انگشت به سه انگشت وسط اضافه خواهد شد ، این نو پلی داکتیلی ، پلی داکتیلی میانی نام دارد. پلی داکتیلی یا چند انگشتی میتواند به شکل های گوناگونی ایجاد شود. گاهی پلی داکتیلی همراه با سین داکتیلی یا به هم چسبیدن انگشتان است. از لحاظ مکانی انگشت اضافه بیشتر در طرف انگشت کوچک دست است ولی میتواند در طرف انگشت شست هم باشد. بندرت انگشت اضافه در بین انگشتان وسطی قرار می گیرد.

انگشت اضافه ممکن است فقط یک پوست اضافه باشد. ممکن است استخوان هم داشته باشد. ممکن است یک بند و یا چند بند استخوانی داشته باشد و یا حتی ممکن است استخوان آن با استخوان های کف دست مفصل شود. گاهی اوقات هم یک انگشت در انتها دو شاخه شده و یه دو انگشت تبدیل میشود.

علت پلی داکتیلی یا چند انگشتی چیست ؟

در دوران جنینی دست ابتدا به شکل یک پارو است و سپس و به کمک یک آنزیم در قسمت هایی از آن شکاف هایی ایجاد شده و انگشتان از هم جدا می شوند. گاهی اوقات انگشتان به درستی از هم جدا نمی شوند و نتیجه آن دستی است که دو یا چند انگشت آن به هم وصل است که به آن سینداکتیلی میگویند.

گاهی هم بیش از چهار شکاف ایجاد شده و در نتیجه بیش از پنج انگشت درست میشود که به آن پلی داکتیلی میگویند. گاهی هم این دو اتفاق با هم میفتد.

همانطور که میدانید ژنتیک والدین بر فرزندان تاثیر می گذارد. چند انگشتی گاهی ارثی و مادرزادی است ولی در اغلب موارد بطور خودبخود و بدون زمینه خانوادگی ایجاد میشود. گاهی اوقات تعدد انگشتان دست همراه با دیگر ناهنجاری های مادرزادی مثل بیماری های خونی یا قلبی است پس هر نوزاد یا کودک با این مشکل باید توسط پزشک معاینه شود. از آنجا که ارتباط بین پلی داکتیلی و چندین سندرم دیگر وجود دارد، کودکانی که به بدشکلی های مادرزادی در اندام فوقانی مبتلا هستند باید توسط یک متخصص ژنتیک برای سایر ناهنجاریهای مادرزادی مورد بررسی قراربگیرند.

تشخیص پلی داکتیلی

این نقص به راحتی قابل تشخیص است ولی برای طبقه بندی نوع آن از اشعه ایکس و رادیولوژی استفاده می شود. همچنین ممکن است مطالعات کروموزومی و آنزیمی نیز به دنبال اشعه ایکس انجام شود. درمان این ناهنجاری بصورت عمل جراحی و خارج کردن انگشت اضافه است.

جراحی پلی داکتیلی

درمان با عمل جراحی است که در آن انگشت اضافه خارج شده و پوست محل اتصال آن بسته می شود. اگر انگشت اضافه در طرف شست قرار داشته باشد معمولا بهترین زمان برای جراحی و خارج کردن آن یک و نیم سالگی است. عمل جراحی نباید به بعد از پنج سالگی موکول شود. اگر انگشت اضافه در طرف انگشت کوچک باشد بهتر است در حدود یک سالگی جراحی شده و خارج شود و وقتی انگشت اضافه در وسط انگشتان دیگر باشد بهتر است عمل جراحی خارج کردن آن در سن شش ماهگی نوزاد انجام شود. جدا کردن انگشت اضافه با بستن نخ ممکن است موجب خونریزی های شدید شود و باید از انجام آن خودداری کرد.