سلامت دات لایف سلامت دات لایف با پوشش آخرین اخبار حوزه سلامت و ارائه راهکارهایی برای زندگی سالم با همراهی پزشکان متخصص در بیماری ها دیابت ، سرطان ، تغذیه ، ورزش پوست و مو
این سوال، سوال بسیاری از بازیکنان و مربیان آنها می باشد. با این حال پاسخ به این سوال بسیار پیچیده است و تلاش میشود طی مقاله تاثیر فعالیت جنسی بر عملکرد ورزشی بازیکنان فوتبال به بررسی شواهد علمی موجود، فارغ از بحث تجربه و توصیه های غیر علمی موجود به صورت اجمالی به آن بپردازیم.
علم میگوید که “شاید” برقراری رابطه ی جنسی اثر مثبتی روی عملکرد بازیکنان داشته باشد ، اما اگر نگوییم همه ی مربیان ، باید قبول کرد که اکثر مربیان با این امر مخالفند.
رویکرد همه ی مربیان در تمام دنیا در این ارتباط اما مشابه نمی باشد . تیم هایی مثل آلمان ، اسپانیا ، آمریکا ، استرالیا ، ایتالیا ، هلند ، سوئیس ، اوروگوئه و انگلیس ، داشتن فعالیت جنسی برای بازیکنان حین مسابقات را ممنوع نمیکنند . این در حالیست که این امر در تیم هایی مثل روسیه ، بوسنی ، مکزیک و شیلی اکیدا ممنوع است و تیم هایی مثل برزیل ، کاستاریکا و نیجریه ، قوانین بسیار سخت گیرانه ای در این ارتباط دارند.
بازیکنان فوتبال فعالیت جنسی داشته باشند؟
اما سوال اینجاست، کدامیک درست تر عمل میکنند؟
نگرانی عمده ی مربیان در این ارتباط، متوجه از دست رفتن میزان بالای انرژی و ایجاد ضعف بدنی بدنبال فعالیت جنسی و همچنین اثرات روحی این امر بر عملکرد فوتبالیست است.
علاوه بر این ، بسیاری از مربیان بر این باورند که خودداری از اعمال جنسی باعث ایجاد روحیه ی خشن در بازیکن میشود و این افزایش خوی جنگندگی بازیکن در پیشبرد اهداف تیم موثر است.
اما این تصور از کجا نشات میگیرد؟
این تصور نشات گرفته از باور یونانیان و رومیان باستان است که بر این باور بودند مایع منی مردان حاوی تستوسترون است و باعث ایجاد خوی جنگنده و وحشی و همچنین قدرت عضلانی در مردان میشود و در صورت خارج شدن آن از بدن مرد ، این روحیه ی خشونت طلبی و قدرت عضلانی در وی از بین خواهد رفت و این امر باعث شکست در جنگ های گلادیاتوری که بین بردگان به راه می انداختند ، میگردد.
اما این باور چقدر منطبق بر واقعیت است ؟ هیچ !
مطالعات علمی کاملا خلاف این موضوع را نشان داده اند و ثابت شده بدنبال فعالیت جنسی ، سطح تستوسترون در بدن مردان افزایش می یابد.
علاوه بر آن نشان داده شده ، سطح تستوسترون خون در مردان ، بدنبال سه ماه خودداری از انجام فعالیت جنسی – امری که برای یک ورزشکار حرفه ای چیز عجیبی نیست – میتواند شدیدا کاهش یابد و معادل سطح تستوسترون بدن یک کودک گردد.
در ارتباط با ایجاد خستگی و ضعف بدنی ، نیز مطالعات نشان داده اند ، میزان کالری مصرفی طی انجام فعالیت جنسی ، چیزی حدود 50-100 کالری می باشد. تقریبا یک ششم میزان کالری مصرف شده طی یک ساعت فوتبال. پس منطقی نمی باشد که این فعالیت باعث ایجاد ضعف عضلانی در بازیکن بگردد.
پس مشکل کجاست؟
اثرات روحی این امر ، به آسانی قابل ارزیابی نمی باشد و عوامل خارجی متعددی روی آن اثر گذار هستند.
باور شخصی بازیکن ، باور شخصی مربی بازیکن که به بازیکن منتقل میشود، باور کلی حاکم بر تیم ، باور کلی حاکم بر اجتماع، اعتقادات دینی و … همگی میتوانند روی این مسئله تاثیر گذار باشند و باعث ایجاد اثرات روحی شدیدا متناقض در افراد مختلف بشوند.
برای برخی این اقدام ، کاملا اثرات بر طرف کننده ی استرس را دارد و در برخی دیگر به شدت باعث ایجاد اضطراب و احساس گناه میگردد.
علاوه بر این احتمال ایجاد کمبود خواب به علت ایجاد اشتغال ذهنی و جسمی به این موضوع ، می تواند یکی از مشکلات محتمل باشد.
در نهایت چه باید کرد؟
در هر حوزه ای که علم ورود نکرده باشد ، هر باور نادرستی میتواند درست جلوه کند. اطلاعات علمی ما در این ارتباط بسیار اندک است و طراحی مطالعات با درجه ی علمی بالا در این حوزه که امری کاملا شخصی و خصوصی می باشد، سخت می نماید.
بسیاری از تصمیم گیری ها بر پایه ی گزارش های شخصی خود بازیکنان جمع آوری شده است و در ارتباط با سایر اشکال فعالیت جنسی، اطلاعات علمی بسیار محدود تر می باشد.
به علت باور منفی موجود بین مربیان نیز، ارزیابی دقیق علمی در این زمینه سخت تر می نماید.
چیزی که علم تا این لحظه روی آن اتفاق نظر دارد ، این است که داشتن فعالیت جنسی در شب قبل از مسابقه به تنهایی باعث ایجاد ضعف عضلانی و یا افت عملکرد بدنی بازیکن نمیگردد و توصیه به حذف کلی فعالیت جنسی به صورت طولانی مدت اصلا توصیه نمیگردد زیرا که میتواند اثرات معکوس بدنبال داشته باشد .
موضوع مهم توجه به حواشی ای می باشد که ممکن هست با این موضوع همراهی داشته باشند :
مصرف مواد و دارو های مختلف
استفاده از نوشیدنی های مضر
کشیدن سیگار
بی خوابی
مشغولیت ذهنی
که همگی باعث ایجاد افت عملکرد میشوند. علاوه بر آن توجه به باور های فردی و اجتماعی بازیکنان و همچنین تجربیات قبلی آنها بسیار مهم است و توصیه میشود رویکرد به این موضوع درون یک تیم ، یک رویکرد فرد به فرد باشد تا یک رویکرد کلی.
پاسخ های روانی بازیکنان به این موضوع میتواند از آرامش ذهنی کامل تا تشویش ذهنی و احساس گناه شدید متغیر باشد. این موضوع مستقیما روی عملکرد بازیکن تاثیر خواهد گذاشت.
همچنین تبعیت از این قانون کلی که “در شب و روز قبل از مسابقه ، چیز جدیدی برای بدن خود رو نکنید ” بسیار مهم می نماید .
دکتر بهار حسن میرزایی – تخصص پزشکی ورزشی
