آیا قرص هیدروکسی کلروکین برای پیشگیری یا درمان بیماری کووید-۱۹ موثر است؟

قرص هیدروکسی کلروکین هیچ تاثیری بر پیشگیری از ابتلا به ویروس جدید کرونا ندارد. این داروی قدیمی، در حدود شصت و پنج سال قبل به عنوان درمان ضد مالاریا ، توسط امریکا وارد بازار دارویی شد. در سال های بعد در درمان روماتیسم مفصلی و دیگر بیماری های روماتیسمی هم استفاده شد. از عوارض قرص هیدروکسی کلروکین، تهوع، سردرد, استفراغ، سرگیجه، درد شکمی، اسهال، ضعف عضلانی، ریزش مو، تاری دید و سایر مشکلات بینایی است. عوارض بینایی این دارو بقدری جدی است که قبل از شروع دارو در روماتیسم مفصلی حتما می بایست شبکیه چشم بیمار معاینه شود. این عوارض شاید در تمام افراد بروز نکند ولی نشان از پرعارضه بودن این داروست.

آیا قرص هیدروکسی کلروکین برای پیشگیری یا درمان بیماری کووید-۱۹ موثر است
آیا قرص هیدروکسی کلروکین برای پیشگیری یا درمان بیماری کووید-۱۹ موثر است

این داروی قدیمی و حدود سی داروی دیگر در مطالعات تحقیقاتی در آزمایشکاه و خارج از بدن انسان (مطالعات invitro) بر روی ویروس کرونا تاثیرات مثبتی داشته اند ولی هنوز در مطالعات بر روی انسان (مطالعات invivo) تاثیر قابل ملاحظه ای گزارش نشده است. این دارو در پروتکل درمان کووید-۱۹ در چین نیست ولی در ایران تقریبا در تمامی بیمارانی که تا کنون از کرونا فوت شده اند این دارو بعلاوه کپسول اوسلتامیویر تجویز شده ولی همچنان فوت کرده اند.

به شایعه ها توجه نکنید. اخیرا این داروی قدیمی را بعنوان کشف داروی ضد کرونا معرفی کرده اند که کاملا غلط است و نه جدید است و نه درمان کرونا.

امیدوار باشید زیرا خوشبختانه آخرین بیمارستان کرونای چین هم بسته شد و صحنه زیبای برداشتن ماسک پرستاران و پزشکان بیمارستانش بسیار امیدبخش بود. چینی ها با قطع زنجیره انتقال ویروس و با قرنطینه زودرس ووهان، مانع از گسترش ویروس کرونا در کشور شدند. ایتالیا هم که مبتلایان هم اندازه ما دارد، از چند روز قبل در قرنطینه کامل هستند. ای کاش ما هم زودتر قرنطینه شهری انجام میدادیم اما الان فرصت سوزی شد و دیگه کار از کار گذشته و در تمام کشور مبتلایان کووید-۱۹ پخش شدند، بنابراین قرنطینه خانگی تنها گزینه باقی مانده برای ماست. تا زمانی که جلسات مدیران به نتیجه رسمی تعطیلی کامل اداره ها و مشاغل و بعلاوه حمایت مالی از آنها برسه، خودمون برای قطع زنجیره انتقال ویروس کرونا، در خانه میمانیم.

امتیاز این مقاله