اسیدی شدن بدن و علائم نشان دهنده آن

اسیدی شدن بدن به معنی بالا بودن میزان اسید در مایعات بدن است. زمانی که بدن به مدت طولانی در معرض اسیدی شدن باشد ، در خطر ابتلا به بیماری های مختلف قرار خواهد گرفت. اسیدی شدن بدن محیط مناسبی را برای رشد باکتری ها و مخمرها ایجاد می کند و از آن پس بدن شروع به نشان دادن علائم بیماری های مختلف خواهد کرد. بدن به طور خودکار و بعضا به کمک خود فرد می بایست اسید درون مایعات را خنثی کرده و از بین ببرد. اما اسیدی شدن بدن از کجا و با چه عواملی شروع می شود؟ آیا سبک زندگی و نوع رژِیم غذایی به اسیدی شدن بدن سرعت می بخشد. چگونه می توان اسیدیته بدن را از بین برد؟ پاسخ تمامی این سوالات و اطلاعات دیگر را در سلامت دات لایف و در نوشته اسیدی شدن بدن و علائم نشان دهنده آن بخوانید…

اسیدی شدن بدن به چه معنی است ؟

تعادل اسید و قلیا در بدن با اندازه گیری pH مشخص می شود. مایعات درون بدن مانند بزاق ، ادرار و خون برای فرایند های اصلی مانند انتقال اکسیژن و مواد مغذی در سراسر بدن ، هضم مواد غذایی ، لیز کردن مسیر گوارشی و حفاظت از بدن ضروری هستند. سطح اسید در بدن باید در یک محدوده خاص قرار ‌گیرد تا به بدن آسیب نرساند.  هنگامی که بدن وارد حالت اسیدوز می شود، به محیطی خوب برای شکل گیری بیماری تبدیل می شود. هنگامی که وضعیت قلیایی بدن در سطح مناسب حفظ شود، التهاب مزمن که یکی از دلایل اصلی ابتلا به بسیاری از بیماری ها محسوب می شود، کمتر تجربه خواهد شد.

PH چیست ؟

پی‌اچ (pH) اصطلاحی است که احتمالاً به گوشتان خورده است. این اصطلاح مخفف هیدروژن بالقوه است. پی‌اچ بدن غلظت هیدروژن-یون مایعات بدن را اندازه‌گیری می‌کند. میزان پی‌اچ بدن بین ۰ تا ۱۴ متغیر است. هر چه سطح پی‌اچ مایعات بدن بالاتر باشد، حاوی اکسیژن بیشتری بوده و قلیایی‌تر خواهند بود.
سطح پی‌اچ مایعات بدن باید در محدوده زیر قرار گیرند تا سالم در نظر گرفته شوند:

پی‌اچ خون: ۷٫۳۵-۷٫۴۵
پی‌اچ ادرار: ۴٫۶ – ۸
پی‌اچ بزاق: ۷٫۰ – ۷٫۵

اگر سطح پی‌اچ هر کدام از مایعات بدن کمتر از میزان تعیین‌ شده باشد، بدین معنی است که بدن نمی‌تواند اسیدهای سیستم خود را به طور کامل از بین ببرد. در نتیجه ممکن است بدن بیش از حد اسیدی شده باشد.

چرا بدن pH خود را تنظیم نمی کند؟

بدن این کار را انجام می دهد، اما باید بهایی را برای انجام آن پرداخت کند. تمامی بافت ها و مایعات بدن به استثنای معده قلیایی هستند. اگر بدن بیش از اندازه اسیدی شود، بافت های مختلف عناصر تشکیل دهنده قلیا را از بخش های دیگر بدن دریافت خواهند کرد و سپس محیطی با شرایط کمتر از حد مطلوب برای این بخش های اهدا کننده شکل می گیرد. در نتیجه، اگرچه بدن می تواند pH خود را تنظیم کند، اما بخش های دیگر باید بهای آن را پرداخت کنند. به نوعی معده ای که بیش از حد اسیدی شود حق ارگان های دیگر را از سلامتی ضایع خواهد کرد. 

اسیدی شدن بدن ، علائم و عوارض آن

با افزایش اسیدی شدن بدن ، زمینه برای ابتلا به بیماری های مختلف مهیا خواهد شد. در اینجا به برخی از علائم که نشان می‌دهد بدن شما بیش‌ از حد اسیدی است، اشاره شده است:

۱. اضافه‌وزن : اسیدی شدن بدن یعنی مواد زائد زیادی به شکل اسید در بدن وجود دارد. بدن اسید اضافی را به بافت‌های چربی می‌فرستد. این اسیدها به سلول‌های چربی می‌چسبند به همین دلیل زمانی که بدنتان بیش‌ از حد اسیدی است، نمی‌توانید وزنتان را کاهش دهید؛ زیرا بدن برای ذخیره اسید اضافی، به سلول‌های چربی نیاز دارد.

۲. استخوان‌های ضعیف : با اسیدی شدن بدن ، کل سیستم سلامت تمام توانایی خود را برای حفظ تعادل قلیایی و عملکرد صحیح به کار می‌برد. بدن با کشیدن مواد معدنی از بافت‌ها و اندام‌های دیگر مایعات بدن را قلیایی کرده و میزان اسید را به حداقل می‌رساند. یکی از این مواد معدنی کلسیم موجود در استخوان‌ها است که برای حفظ قدرت آن ضروری است. استخوان‌ها زمانی که ذخیره کلسیم خود را به منظور خنثی کردن سطح اسید بدن از دست می‌دهند، ضعیف می‌شوند. بنابراین اسیدی شدن بدن با پوکی استخوان رابطه مستقیم دارد.

۳. مشکلات دندان : دندان‌ها نیز همانند استخوان‌های بدن کلسیم را ذخیره می‌کنند. بالا بود میزان اسید در بدن باعث می‌شود سیستم بدن برای قلیایی کردن مایعات بدن و جلوگیری از بیماری، کلسیم را از دندان‌ها بگیرد. یکی دیگر از علائم مرتبط با افزایش میزان اسید در بدن ، خونریزی لثه بعد از مسواک زدن دندان‌ها است.

۴. خستگی : اسید اضافه باعث می‌شود بدن بستری مناسب برای رشد باکتری‌ها، قارچ‌ها و ویروس‌ها شود. محیط اسیدی برای رشد این میکروارگانیسم‌ها عالی است. بنابراین، انبوهی از میکروارگانیسم‌ها در دستگاه گوارش، لثه‌ها و دیگر اندام‌ها و بافت‌های بدن تجمع می‌کنند و باعث تحریک بیشتر سیستم ایمنی بدن برای مبارزه با این عفونت‌ها می‌شوند. پس از مدتی سیستم ایمنی بدن خسته می‌شود و بدن انرژی خود را از دست می‌دهد.

۵. مشکلات پوست : زمانی که اسید زیادی در جریان خون وجود دارد، مستعد وجود باکتری‌ها و سم بیشتری می‌شود. در چنین شرایطی، کبد اغلب نمی‌تواند سم‌های اسیدی بدن را از بین ببرد و پوست تلاش می‌کند تا با دفع آن‌ها ، این مشکل را رفع کند. این فرایند سم‌زدایی از طریق پوست ، به شکل جوش پوستی، آلرژی‌ها، تحریکات پوستی و اگزما بروز می‌کند.

۶. تشکیل مخاط : تولید خلط مکانیسم دفاعی طبیعی بدن در برابر تولید اسید است که تلاش می‌کند اسید را از طریق مسیر بینی دفع کند. وجود خلط در بینی یکی از نشانه های اسیدی شدن بدن می باشد.

۷. درد عضلانی : اسیدی شدن بدن می‌تواند باعث انقباض عضلات شود. این موضوع مانع حمل اکسیژن در مویرگ‌های ماهیچه‌ها شده و باعث ایجاد فشار و کمبود اکسیژن می‌شود. همچنین اسیدی شدن بدن مانع جذب مواد مغذی و ویتامین‌ها از خون می‌شود. این ویتامین ها برای عملکرد مناسب فیزیکی و بیوشیمیایی بدن ضروری هستند.

۸. بی‌خوابی : اگر خیلی خسته هستید، اما خوابتان نمی‌برد، حتی وقتی که بدنتان خیلی به خواب نیاز دارد، ممکن است پی‌اچ خونتان پایین باشد. این یکی دیگر از علائمی است که نشان می‌دهد بدن کلسیم را از استخوان‌ها بیرون می‌کشد تا اسید اضافی خود را خنثی کند. کمبود کلسیم در بدن می‌تواند باعث بی‌خوابی شود.

9- ابتلا به سرطان : به عقیده برخی از محققان بین حالت اسیدیته بدن و ابتلا به سرطان ارتباط وجود دارد. برای همین لازم است که به هر ترتیبی بدن را از این حالت در آورده و به حالت آلکانیک یا بازی نزدیک‌تر کرد و این کار به کمک مصرف مواد غذایی مناسب مانند کنجد بوداده امکان‌پذیر است.

برای قلیایی ساختن بدن چه کاری انجام دهیم؟

آب موردنیاز بدن را تأمین کنید: تأمین آب موردنیاز بدن باعث می‌شود اسید اضافی از طریق سیستم و دستگاه گوارش دفع شود.

روز خودتان را با نوشیدن آب ولرم و لیمو شروع کنید: اگرچه لیمو میوه‌ای اسیدی است؛ اما تفاوت کلیدی در این است که آب‌ لیمو در خارج از بدن اسیدی است و زمانی که وارد بدن می‌شود و تحت سوخت‌وساز بدن قرار می‌گیرد، اثر قلیایی پیدا کرده و به بالا بردن سطح پی‌اچ کمک می‌کند.

افزایش مصرف سبزی‌های برگ‌دار سبزرنگ: کلم‌برگ، کلم بروکلی، خیار، اسفناج، خربزه، فلفل سبز، برگ چغندر، کاهو، کدو سبز، کنگر فرنگی، کرفس و مارچوبه سبز (مارچوبه سفید اسیدی است) جزو سبزی‌های سبز قلیایی هستند. بهتر است از آب سبزی‌های قلیایی به عنوان آب‌میوه سالم و سبز استفاده کرده و آن را در وعده صبحانه بنوشید.

تأمین کلسیم و منیزیم: کلسیم و منیزیم مواد معدنی ضروری برای حفظ سلامت استخوان‌ها، دندان‌ها، عضلات، سیستم عصبی و قلب محسوب می‌شوند. زمانی که پی‌اچ بدن پایین است، بدن برای حفظ تعادل قلیایی، مجبور می‌شود کلسیم را از استخوان و منیزیم از عضلات استخراج کند. این امر باعث کمبود این مواد در بدن می‌شود.

مصرف مواد غذایی ارگانیک: از مصرف مواد غذایی به‌دست‌آمده از طریق مهندسی ژنتیک که معمولاً حاوی مواد شیمیایی و آلاینده‌های دیگر هستند، خودداری کنید.

بیشتر غلات، لبنیات، سویا و گوشت اسیدی هستند. قهوه، الکل، غذاهای فرآوری شده، قند پالایش شده، جایگزین های قند و روغن های اصلاح شده ژنتیکی نیز بسیار اسیدی هستند. هنگامی که چیزی می خورید، مواد زائد اسیدی از سوخت و ساز این غذاها شکل می گیرند. این مواد زائد باید خنثی یا دفع شوند و در این شرایط است که غذاهای قلیایی به کار می آیند. غذاهای قلیایی اسیدهای یک رژیم غذایی ناسالم را به معنای واقعی خنثی می سازند.