مهارت برقراری رابطه موثر

مهارت برقراری رابطه موثر
مهارت برقراری رابطه موثر

 

چهارمین مهارت از مهارت های ده گانه زندگی که توسط سازمان جهانی بهداشت معرفی شده است، مهارت برقراری رابطه موثر است. سلامت دات لایف در این مقاله به این مهارت می پردازد.

این توانایی فرد را قادر میسازد تا بتواند از طریق گفتگو و اظهار نظر با افراد و حضور در اجتماع و یا سایر روشهای متناسب با فرهنگ جامعه، به معرفی خود و ارائه ظرفیتهای خود و ویژگیهای شخصی خود بپردازد. بدین معنی که فرد بتواند دیدگاهها و نظریه ها، جهان بینی و افکار و عقاید، خواسته ها و نیازمندیها، مهارتها و ظرفیتهای علمی و تخصصی و هیجان های خود را ابراز و ضمن امکان ارتباط و تعامل مناسب، به هنگام ضرورت از سایرین درخواست کمک و راهنمایی نماید.

از موارد مهمی که در یک رابطه مؤثر و سالم وجود دارد توانایی و مهارت تقاضای کمک و راهنمایی از دیگران در مواقع ضروری است بطوریکه بتواند درخواست و نیاز خود را به شکل مؤثری مطرح نموده و مخاطب را وادار به کمک و همکاری و یاری رسانی بنماید.

همچنین تحقق یک رابطه مؤثر ممکن است با آگاهی دیگران از تواتمندی شخص تحقق یابد، به این مفهوم که بتواند مرتبط با همکاری و کمک به دیگران باشد و به اقدامی متقابل تبدیل شود. لازمه تحقق آن، ارتباطی است که بتواند مخاطب را از توانایی و مهارتهای خود آگاه نماید. 

 

اجزای مهارتهای برقراری رابطه مؤثر عبارتند از:

  • ارتباط کلامی و مذاکره و گفتگو 
  • ابراز وجود و ارائه توانایی ها
  • ارتباط تصویری و تبلیغی و رسانه ای و غیرکلامی مؤثر  
  • امتناع کردن در مواقع ضرورت و بصورت مناسب
  • اعتماد به نفس و غلبه بر خجالت 
  • شنیدن و گوش دادن
  • درک کردن و عکس العمل بموقع و مناسب 
امتیاز این مقاله

دیدگاهتان را بنویسید