با تعمقی در واقعیت های زندگی، آشکار میشود که ﻫﺮ ﻣﺮحله ﺍی ﺍﺯ ﺯﻧﺪﮔﻲ، مفهوم ﻭ ﺯﻳﺒﺎیی ﻫﺎی ﺧﺎﺻﻲ ﺩﺍﺭﺩ ﻛﻪ ﺩﺭ مسیر ﻋﺒﻮﺭ ﺍﺯ آن ﻭ پیش ﺑﻴﻨﻲ ﭘﻴﺎﻣﺪﻫﺎی ﻣﺮﺍﺣﻞ ﺑﻌﺪی، عبور ﺍﺯ آن مرحله ﻭ ورود ﺑﻪ ﻣﺮاحل ﺑﻌﺪی تسهیل میشود. طی عبور ﺍﺯ ﻣﺮﺍﺣﻞ مختلف ﺯﻧﺪﮔﻲ ، ﻧﻴﺎﺯﻫﺎﻳﻲ ﺩﺭ ﺩﺭﻭﻥ انسان ﺍﺣﺴﺎﺱ می شود که سبب بکارگیری توان و انرژی انسان ﺟﻬﺖ ﺑﺮﺁﻭﺭﺩﻥ ﺁﻧﻬﺎ میشود. با ما همراه باشید در مقاله مهارت برقراری رابطه موثر از نظر قرآن
ﺑﺮﻗﺮﺍﺭی ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﻣﺆﺛﺮ یکی از مهارت ها و ﺩﺳﺘﺎﻭﺭﺩﻫﺎی ارزشمند و متعالی بشری ﺍﺳﺖ که میتواند ﺯﻣﻴﻨﻪ ﺳﺎﺯ شروع و توسعه فعالیت ها و ﺁﻏﺎﺯی ﺑﺮﺍی ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻲ باشد. ارتباط مؤثر از نوع تعامل هدفمندی است که حرکتهای پویا و سازنده را سبب میشود.
الزاماً ارتباط میان دو یا چند نفر سبب احساس موفقیت نمیشود و برای ایجاد ﻳﻚ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ مؤثر، آگاهی از روشها و بکارگیری ﻣﻬﺎﺭﺕ ﻫﺎﻳﻲ لازم ﺍﺳﺖ که بتواند در ﺑﺮﻗﺮﺍﺭی ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﺑﺎ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ تاثیر و ﺍﺣﺴﺎﺱ ﺭﺿﺎﻳﺘﻤﻨﺪی همراه با کشش و اعتماد به سوی همدیگر را بوجود آورد. تمامی اینها هنگامی استمرار خواهد داشت که طرفین ارتباط به صورت ارکان اصلی و سرشار از مهربانی و شکیبایی و با ویژگی های یاری دهنده و یاری گیرنده، صادقانه و محترمانه رفتار کنند تا خشنودی و رضایت خداوند را حاصل نمایند.
برقراری رابطه موثر یعنی رفتار و کردار و ارتباط انسان با دیگران به گونه ای برقرار شود که عاری از تنش و نگرانی و اضطراب باشد و امکان مطرح نمودن خواسته های خود را در نهایت آرامش، فراهم نماید بطوریکه زمینه ساز مشاهده مهرورزی و صبوری او برای جلب اعتماد و همکاری طرف مقابل و رضایت پروردگار، بشود.
این توانایی به افراد کمک می کند تا بتوانند با زبان و رفتار خود و متناسب با فرهنگ و اعتقادات جامعه، موقعیت خود را بیان کنند یعنی قادر به ابراز نظریات، افکار و عقاید، خواسته ها و آرزوها، نیازها و هیجان های خود باشند و به هنگام ضرورت بتوانند از دیگران درخواست کمک و راهنمایی کنند. توانایی و مهارت درخواست کمک و راهنمایی از دیگران به هنگام نیاز و ضرورت، از عوامل مهم یک رابطه سالم است.
مهارت برقراری رابطه موثر از نظر قرآن
مهمترین عامل برقراری رابطه موثر از نظر قرآن کریم همانا صبر و شکیبایی و تقوا است. خداوند می فرماید: ای کسانی که ایمان آورده اید صبر و شکیبایی پیشه کنید و با ایستادگی، دیگران را به شکیبایی فرا خوانید و رابطه خوب برقرار کنید و تقوا پیشه کنید باشد که رستگار شوید(آل عمران،200 ).
قرآن کریم در خصوص رابطه بین انسانها و علت مهرورزی بدون قید و شرط نسبت به همگان و علی رغم تمام برخوردهای احتمالی ناشایست، می فرماید : ای مردم پروا کنید از پروردگارتان، آنکه شما را از نفس واحدی آفرید و از آن یک تن همسر او را و از آن دو، مردان و زنان بسیار پدید آورد و پروا کنید از آن خدایی که با سوگند به نام او از یکدیگر چیزی می خواهید و زنهار با خویشاوندان قطع رابطه نکنید(نساء،1). و در آیه 35 همین سوره اشاره می فرماید که اگر از جدایی میان زن و شوهر بیم دارید داورانی از طرفین با قصد اصلاح انتخاب کنید، اگر قصد سازگاری داشته باشند خداوند میان آنها سازگاری و رابطه مؤثر ایجاد خواهد کرد و روابط حسنه بر قرار مینماید که خدا دانا و آگاه است. در آیه 114 سوره توبه، معیار ارتباط موثر را رضایت خداوند تعیین کرده و یاد آور می شود که در لحظات مختلف و تمام ارتباطات، به جلب رضایت خداوند توجه شود و آنچه را که او می پسندد انجام داد هر چند که در ظاهر، ضرر شخص در آن نهفته باشد. آنجا که می فرماید: آمرزش خواستن ابراهیم (ع) برای پدرش جز به خاطر وعده ای که به او داده بود نبود و چون برای او آشکار شد که پدرش دشمن خداست از او دوری جست زیرا ابراهیم (ع) دلسوزی بردبار بود.
بنابراین سه عنصر اصلی در برقراری ارتباط مؤثر تاثیر دارد که باید مورد توجه باشد که شامل نیت و اهداف افراد ، تاثیر ارتباط و رفتار در مخاطب، و همچنین تلاش برای جلب رضایت خداوند است.