وقتی دچار کمبود انرژی می شویم به جای دریافت انرژی مثبت از غذاها ، طبیعت ، درختان خورشید ، ورزش ، مدیتیشن و… دست به دزدی انرژی میزنیم و از دیگران انرژی میگیریم .
راههای دریافت انرژی مثبت در مواقعی که دچار کمبود انرژی میشویم:
1_ خواب
2_ غذای سالم و تازه
3_ استراحت
4_ تفریح
5_ مدیتیشن (تمرکز)
6_ طبیعت نورخورشید گیاهان حیوانات
روش درست جبران کمبود انرژی ، گرفتن انرژی از این منابع هست ولی گاهی از دیگران کسب انرژی یا دزدی انرژی میکنیم.
چهار نوع برای دزدی انرژی است که در چهار دسته آدم و رفتار دیده می شود:
1_ افراد ظالم : این دسته با ارعاب و داد و فریاد و ترسوندن بقیه و در رو به هم کوبیدن از دیگران انرژی میگیرند.
2_ افراد مظلوم : با مظلوم نمایی ، درد و دل کردن و از غصه و گرفتاریهاشون گفتن ما رو وادار به دلسوزی میکنن. دیدین اخرش میگن آخیش سبک شدم باهات حرف زدم. اینا هدفشون از بازگو کردن مشکلات راهنمایی و کمک گرفتن نیست چون شما هرچی بگین اونا کار خودشونو میکنن ففط میخوان کمبود انرژیشونو با جلب دلسوزی شما جبران کنن.
3_ افراد غرغرو : با نق زدن ایرادگیری بهانه گیری و توجیه کردن دزدی انرژی میکنن. و تعداد این دسته هم مثل دوتای قبلی کم نیست
4_ افراد منزوی : اینها قوی ترین دزدان انرژیند و بیشترین آسیب رو میتونن بزنن. قهر میکنند و حرف نمیزنند و ناخودآگاه میخوان با اینکار توجه ما را جلب و از ما انرژی بگیرن
حالا دو تا مساله هست اول اینکه چطور به خودمون کمک کنیم دزدی انرژی نکنیم و دوم اینکه در برابر این افراد چه موضعی بگیریم.
یادمون باشه هر وقت داریم داد میزنیم یا ناله و غرغر میکنیم میخوایم الکی دردل کنیم یا ایراد بگیریم و بهونه گیری کنیم یا قهر کنیم سریع به خودمون بگیم:
- من کم آوردم.
- نیاز به انرژی دارم پس دزدی نمیکنم از راه سالمش کمبودم رو جبران میکنم.
- با خودمون خلوت کنیم استراحت کنیم یه موزیک شاد، یکم پیاده روی در طبیعت
- یکم مدینیشن…
- شایدم نیاز به خواب یا غذا داریم و همین آگاه شدن بزرگترین کمک رو میکنه
حالا قدم دوم در مورد آدمهایی که کمبود انرژی دارن در مواجه با اونها چه کنیم:
اون کم آورده
چون ممکنه به صورت ناخودآگاه از کودکی یاد گرفته باشن که مثلا از مکانیسم های گفته شده در بالا کسب انرژی کنن ! و تو خانواده مرسوم شده باشه.
خیلی ساده برای کمک به کل ، از وقتی آگاه شدیم ، وارد بازی نمیشیم.
اگر گوش شنوا داشته باشن ، بدون کنایه میتونیم براشون آروم شرح بدیم که کارشون با ما چی کار میکنه و چطور انرژی دزدیده میشه
یا اگه تشخیص بدیم مقاومت دارن و نمیپذیرن و گفتن ما به کار نمیاد، توضیحی هم نمیدیم ،
همین که وارده بازی نشیم ، خودش بزرگتربن کمک به رها شدن از این مکانیسم های غلط است.
البته حتما اولش از اینکه ببینن مکانیسمشون جواب نمیده و انگار کیبوردهاشون کار نمیکنه ، ممکنه ناراحت و عصبی بشن و ممکنه حتی ما را متهم به بی احساسی و …. بکنن..
ولی ما که میدونیم برای شفای این مکانیسم چی کار داریم میکنیم ، بدونه وارد بازی شدن ، کار درست را انجام میدیم
(البته آسون نیست ، تو یه جمعی که همه همیشه به یه مدل رفتار کردن ، شما متفاوت عمل کنید و متفاوت عمل کردن شجاعت و آگاهی و شهامت میخواد…)
برگرفته از کتاب: پیشگویی های آسمانی – جیمز ردفیلد (فصل سوم و چهارم)