علامت های آب آوردگی زانو را بشناسید

دلایل ورم زانو را در صفحه قبل مطالعه کنید 

علائم همراه با تورم زانو
بدیهی است که ورم زانو به بزرگ شدن این مفصل می انجامد. این تورم معمولا در فرایند التهابی یا آسیب دیدن مفصل یا ساختارهای پیرامونی آن ریشه دارد. ورم مفصل عموما با علائم دیگری چون سفتی، درد، قرمزی، گرما و کاهش قابل ملاحظه دامنه حرکتی زانو همراه است. ورم زانو، بسته به علت دقیق آن، ممکن است در یک یا هر دو زانو رخ دهد. آرتروز نیز از علل رایج آب آوردن زانو محسوب می شود.
 
زمان مراجعه به پزشک
ورم زانوی ملایم تا متوسط را می توان در بسیاری موارد در خانه درمان کرد. بیمار باید در صورت مواجهه با موارد زیر به پزشک مراجعه کند:
•    ورم شدید زانو یا ناهنجاری و بدشکلی قابل ملاحظه آن.
•    ناتوانی در صاف یا خم کردن کامل زانو.
•    درد طاقت فرسای زانو (تسکین نیافتن درد علیرغم مصرف مسکن های غیرتجویز).
•    ناتوانی در انداختن وزن روی زانو یا احساس خالی کردن زانو.
•    گرم یا قرمز شدن پوست روی زانو.
•    بالا رفتن دمای بدن و تبدار بودن بیمار.
•    فروکش نکردن ورم پس از گذشت 3 روز یا بیشتر.
 
راه ها و روش های درمان
درمان ورم زانو به علت آن بستگی دارد، با این حال روش های زیر از رایج ترین شیوه های کاهش ورم به شمار می رود:
یخ
از یخ می توان برای کاهش سرعت جریان خون و در نتیجه فروکش کردن ورم و درد استفاده کرد. استفاده مناسب از یخ بسیار مهم است، چون اگر به درستی به کار برده نشود به تشدید درد و علائم می انجامد.
فشردگی
با استفاده از بریس ها و زانوبندها می توان زانو را تحت فشار قرار داد و ورم را کاهش داد.
دارو
پزشک گاهی داروهای ضدالتهاب غیراستروییدی مانند ایبوپروفن را برای کاهش ورم زانو و همچنین کورتیکواستروییدهای خوراکی، مانند پردنیزون ، را برای تسکین التهاب تجویز می کند.
بیرون کشیدن مایع مفصلی ( اسپیریش )
پزشک می تواند آب زانو را با سوزن تخلیه کند. البته لازم به ذکر است که گاهی اوقات زانو دوباره آب می آورد و ورم می کند.
ترزیق کورتیزون
کورتیزون هورمونی استروییدی است که درد و التهاب را با سرکوب کردن سیستم ایمنی کاهش می دهد.
بالانگه داشتن پا
بالا نگه داشتن پا در درمان ورم زانو موثر است، چون جاذبه زمین مایع را از زانو دور می کند. بهترین حالت این است که زانو بالاتر از سطح قلب قرار گیرد.
استراحت
کاهش میزان فعالیت، فشار کمتری را به زانو وارد می کند و در نتیجه ورم کاهش می یابد، اما اگر بیمار فعالیت های خود را محدود نکند، زانو به طور مداوم آسیب می بیند و به تدریج بد و بدتر می شود.