چهار روش برای ایجاد آرامش در زمان عصبانیت

ادامه دادن به خشم در زمان عصبانیت مانند این است که شما یک لیوان زهر بنوشید اما انتظار داشته باشید تا طرف مقابلتان بمیرد. در حالی که این خشم و عصبانیت کاملا به ضرر خودتان است. عدم کنترل خشم و ادامه دادن به مقابله و عداوت باعث می شود تا کینه و تنفر به سرعت درون رگ هایتان جاری شود ، ماهیچه ها منقبض شده و اعصاب سمپاتیک (بخشی از سیستم عصبی خودمختار است که در حالت استرس و تنش فعال شده و انسان را برای فرار و نبرد آماده می کند) فعال گردد تا شما را برای فریاد زدن و دشنام دادن آماده کند. عصبانیت می تواند برای شما علامتی باشد که نشان دهد زنده اید و در این جهان زندگی می کنید. به حرف هایی که از دهان مردم بیرون می آید توجه نکنید زیرا تمرکز اصلی شما باید در دستیابی به ترقی و پیشرفت باشد. ادامه دادن به دعوا و جر و بحث کار درستی نیست زیرا باعث می شود توهین کردن و دشنام دادن ادامه داشته باشد و خشونت فروکش نکند. در این مقاله سلامت دات لایف به 4 روش عملی برای ایجاد آرامش در زمان عصبانیت می پردازد. این پند ها را مادری برای پسر خود می گوید.منبع این مطالب کتاب اختاپس عصبانی (Angry Octopus) می باشد.

تمرکز روی تنفس

در ابتدا روی تنفستان تمرکز کنید. نفس خود را از راه بینی به آرامی فرو برده و سپس آن را از راه دهان به آرمی خارج سازید و سعی کنید تنفس ارام و عمیقی داشته باشید.تلاش کنید تا تنفس آرام ، منظم و عمیقی داشته باشید.

باید بدانید تمام اعمال خودکار بدن مثل فعالیت های قلب و عروق، گوارش، هورمون ها و غدد ترشح کننده آن ها و سیستم ایمنی با تنفس آرام و عمیق تحت کنترل شما در می آیند. با عوض کردن ارادی سرعت، عمق و الگوی نفس کشیدن پیام هایی را از سیستم تنفسی به مغز ارسال می کنیم. به وسیله تکنیک نفس کشیدن مذکور یک شبکه ارتباطی خودکار به وجود می آید که از طریق آن می توان با عوض کردن الگو های نفس کشیدن پیام هایی را به مغز ارسال کرد. می توان گفت ما در ارسال این پیام ها از سیستم تنفس به مغز خود از زبان بدن استفاده کرده ایم. مغز توانایی ادراک و تجزیه و تحلیل این زبان را دارد و به آن پاسخ می دهد. پیام های ارسالی از سیستم تنفسی دارای توانایی بالایی در اثر گذاری روی مراکز مختلف مغز از جمله مراکز تفکر، احساسات و رفتار هستند.

کشش و سپس منقبض کردن ماهیچه های بدن

سعی کنید تمام بدن را به حالت کشیده در آورید و این کار را با نهایت توان انجام دهید. بعد از آن با منقبض کردن ماهیچه های خود تصور کنید تمام خشم خود را برای پرتاب کردن به بیرون درون ماهیچه هایتان ذخیره کرده اید سپس با شل کردن آرام عضلات تمامی ناراحتی هایتان را بیرون بفرستید. منقبض کردن عضلات پا و ران شکم و کمر و نیز شل کردن تدریجی آن ها راه کار موثری در فرونشاندن خشم و ناراحتی می باشد. شل کردن تدریجی عضلات و تنفس های منظم و عمیق نقش مهمی در تغییر دادن فرآیند های درونی ما دارند. اگر بعد از انجام دادن این تکنیک ها هنوز به آرامش نسبی دست نیافته اید لازم است فعالیت هایی انجام دهید تا عصبانیت شما را فروکش کند.

تمرین سازگار بودن

در قسمتی از این کتاب مثالی آورده شده که آن را برای شما بازگو می کنیم: «هنگامی که برای مربی ام توضیح دادم که علت تمام خشونت ها و ناراحتی هایم اظهار نظرهای نادرست و ناشایست دیگران است با کمال خونسردی پاسخ داد: کسانی که شما را رنج می دهند هیچ گاه باور ندارند که گفته هایشان به خود واقعی شما مربوط خواهد شد. هیچ گاه گفته های آنان را به شخص خود بازنگردانید. تمام وقایعی را که در اطرافتان رخ می دهند به خود نگیرید. دیگران هیچ گاه این اعمال را به خاطر شما انجام نمی دهند بلکه تمام این اعمال بخاطر خودشان است. تمام مردم در رویاهای شخصی خودشان که در اذهان خود ساخته اند زندگی می کنند پس هر کس در دنیای کاملا متفاوتی با دیگری زندگی میکند. وقتی شما از رفتار کسی برداشت شخصی می کنید این فرضیه را به وجود می آورید که دیگران باید کاملا از ذهنیات شما باخبر باشند در حالی که در حقیقت این طور نیست. در این صورت شما ذهنیات خود را به دیگران تحمیل می کنید. دلیلی برای ربط دادن تمام مسائل به خود نبینید مگر اینکه کسی مستقیما به شما توهین کند. حرف هایی که دیگران می زنند یا کارهایی که انجام می دهند و یا نظراتی که پیشنهاد می کنند همگی مبنی بر تصورات و ساخته های ذهنیشان می باشد».