بیماری های زمستانه ( قسمت دوم )

در هوای سرد مالیدن روغن شوید و بابونه به عضلات ، موجب از بین بردن کوفتگی آنها می گردد.

در صورتی که سرما موجب سوزش چشم و ریزش اشک شود ، بخور کاه ، مرزنجوش و بابونه می تواند کمک کننده باشد.

برای حفاظت چشم ها از سرما و برف ، بهتر است لباس سیاه و تیره پوشید و در زیر چشم ، دستمال سیاهی بسته و به آن نگاه کنند. این کار در هنگام وجود برف ، به کوهنوردان کمک می کند که دچار برف کوری نگردند. همچنین کشیدن سرمه به چشم نیز مانع ضرر برف به چشم ها می شود.

در زمان کوهنوردی و برف بازی باید از هر گونه سرمازدگی اعضای بدن دوری کرد زیرا در صورت سرمازدگی عضو ، به علت ضعفی که در آن ایجاد می شود ، هر ساله در زمان سردی هوا ، شاهد درد و تورم عضو مبتلا خواهیم بود ، اما در صورت سرمازدگی عضو ، باید از قراردادن عضو مصدوم در برابر حرارت مستقیم پرهیز کرد و بهتر است عضو سرمازده را در آب نسبتاً گرم قرار داده و به صورت ملایم مالش دهند. قرار دادن عضو سرما زده در آب جوشانده کاه گندم نیز می تواند کمک کننده باشد.

یک مشکل شایع دیگر در روزهای سرد سال ، سردی نوک بینی و انگشتان دست ها و پاها است. اگر سبب این حالت ، مشکلات دیگری چون کم خونی ها ، کم کاری تیرویید ، گرفتگی های عضلانی در سر شانه ها ، ضعف قلب ، مغز و یا کبد و… نباشد ، می توان سبب را غلظت خون دانست که در صورت اثبات آن ، درمان ساده ای دارد : پرهیز از خوردنی های غلیظ کننده خون چون گوشت گاو و گوساله ، فست فودها ، کنسروها ، عدس و بادمجان ، قارچ و پنیر پیتزا ، غذاهای خمیری چون ماکارونی ، لازانیا و الویه و… در کنار مصرف دم نوش یک قاشق غذاخوری آویشن و هفت عدد عناب ، سه بار در روز به مدت دو تا چهار هفته که می تواند به بهبود این علایم کمک نماید. البته روشن است که تشخیص دقیق علت اصلی ، به عهده متخصص طب ایرانی است.

بخش اول بیماری های زمستانه ( قسمت اول ) را حتما مطالعه فرمایید.