واکنش بدن به پرخوری

تغییراتی که پرخوری در ترشح هورمون های اساسی شما ایجاد می کند >>> کلیک کنید 

پرخوری موجب از بین رفتن خودآگاهی می شود

آگاهانه غذا خوردن و پرخوری نمی توانند در یک زمان رخ بدهند. در طی تحقیقی که توسط انجمن روانشناسی آمریکا انجام شد محققان متوجه شدند افرادی که رو به پرخوری می آورند بیشتر در تلاشند که از خود آگاهی فرار کنند ، این کار در واقع کاملا تدافعی است. پس سعی کنید آگاهانه غذا بخورید نه احساسی و با ولع.

عملکرد ایمنی با پرخوری آسیب می بیند

پرخوری یک تجربه آسیب رسان برای ارگان های بدن است. چون بدن بین سطوح بالای گلوکز و انسولین تاب می خورد ، سیستم ایمنی بدن ممکن است تا بیش از ۲۴ ساعت پس از پرخوری یک شیب رو به پایین را طی کند.

اگر پرخوری می کنید نمی توانید بگویید که آیا واقعا گرسنه هستید یا خیر؟

گرلین هورمونی است که اشتها را افزایش می دهد و به بدن علامت می دهد که حالا زمان میان وعده یا یک وعده اصلی است. لپتین اشتها را کاهش می دهد و به ما می گوید چه زمانی سیر می شویم. تحقیقات نشان داده کسانی که دچار پرخوری مزمن هستند معمولا سطح گرلین پایینی دارند و با واکنش به هر دو هورمون به صورت کلی مشکل دارند. این یعنی وقتی دچار پرخوری می شوید اصلا نمی دانید گرسنه هستید و نمی فهمید که چه زمانی هم قرار است سیر شوید. پس بهتر است پرخوری عصبی را به طور کامل بشناسید.

وقتی پرخوری می کنید ممکن است بیشتر از خواب بپرید

پرخوری خواب درست و موثر را دچار مشکل می کند. این یعنی هم با به خواب رفتن مشکل خواهید داشت و هم ممکن است در طول شب به خاطر احساس ناراحتی ، تشنگی یا ریفلاکس اسید معده بیدار شوید. ریفلاکس اسید در میان افرادی که برای مدت طولانی پرخوری می کنند شایع است. حالا وقت آن رسیده که علل و علائم بیماری رفلاکس اسیدی معده را تحت نظر قرار دهید.

پس چرا پرخوری می کنیم؟

پرخوری توسط مغزتان برنامه ریزی می شود. بر اساس تحقیقات پرخوری معمولا به دلیل محروم ماندن از یک غذا و یا رها شدن از یک رژیم سخت گیرانه اتفاق می افتد. پرخوری تا نقطه اذیت شدن اگر بیش از یک بار در هفته یا سه بار در ماه رخ بدهد منجر به بروز مشکلای برایتان می شود. روانشناسان به چنین شرایطی اختلال تغذیه ای پرخوری می گویند. اگر فکر می کنید نشانه های این اختلال تغذیه ای را دارید توصیه می شود هرچه زودتر با پزشک خودتان مشورت کنید.