از تشخیص تا درمان سندرم پیش از قاعدگی (PMS)

آزمایش ها و تشخیص بیماری سندرم پیش از قاعدگی :

تست های آزمایشگاهی و یا روش های معاینه خاصی به منظور تشخیص اختلالات پیش از قاعدگی وجود ندارد. پزشکان، یک سری علائم تکرار شونده در پیش از دوران قاعدگی را به سندرم پیش از قاعدگی (PMS) نسبت می دهد.

• پزشک از شما می خواهد که الگوی علائم پیش از قاعدگی تان را ثبت نمایید
• بایستی علائم خود را به صورت منظم یادداشت کنید. علائم و نشانه های خود را در یک تقویم و یا دفترچه یادداشت (به مدت حداقل دو سیکل قاعدگی) و ثبت نمایید. روزی را که اولین علائم اختلالات ظاهر می شوند و روزی را که علائم ناپدید می شوند را یادداشت کنید. همچنین اولین و آخرین روز پریود خود را نیز علامت بزنید.
• بایستی پرسشنامه ای را تکمیل نمایید. این پرسشنامه باید در اولین روز پریود تکمیل شود. سؤالات آن مربوط به هر نوع علائم تجربه شده در طول دو هفته ی قبل، توسط شما می باشد. این پرسشنامه به پزشک در تشخیص میزان کارآمدی ارزیابی های آتی در شما کمک خواهد کرد.

از تشخیص تا درمان سندرم پیش از قاعدگی (PMS)

• درمان های دارویی سندرم پیش از قاعدگی

پزشک شما یک یا چند دارو را برای اختلالات پیش از قاعدگی تجویز خواهد کرد. میزان موفقیت درمان در کاهش علائم از فردی به فرد دیگر متفاوت است.

معمولاً داروهای تجویزی در سندرم پیش از قاعدگی عبارت هستند از:

• داروهای ضد افسردگی: داروهای مهارکننده انتخابی بازجذب سروتونین (SSRI) که شامل فلوکستین (پروزاک)، سرترالین (زُلُفت) و… می باشند، در کاهش علائمی مانند خستگی، ولع غذایی و مشکلات خواب موفق بوده اند و جزء اولین انتخاب های دارویی در درمان سندرم پیش از قاعدگی شدید یا PMDD هستند. به طور کلی این داروها باید به صورت روزانه دریافت شوند. ولی در برخی زنان استفاده از این دارو به استفاده در دو هفته پیش از شروع قاعدگی محدود می شود.

• داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی: (NSAIDs) نمونه های این دسته ی دارویی شامل: ایبوپروفن یا ناپروکسن سدیم، می باشد. دریافت این نوع داروها در اولین لحظات پریود منجر به تسکین درد سینه ها و کرامپ های عضلانی می شود.

• دیورتیک ها(داروهای ادرار آور): زمانی که فعالیت ورزشی و محدودیت دریافت نمک در کاهش وزن، کاهش ورم و نفخ ناشی از اختلالات پیش از قاعدگی PMS موثر واقع نمی شوند، دریافت دیورتیک ها(یا قرص های آب) منجر به دفع آب اضافی از طریق کلیه ها می شود. اسپیرونولاکتون(آلداکتون) یک داروی دیورتیک است، که در تسکین برخی از علائم ناشی از PMS از آن استفاده می شود.

• داروی ضد بارداری خوراکی: این نوع از داروهای تجویزی منجر به توقف تخمک گذاری و تثبیت نوسانات هورمونی می شوند که به موجب آن ها علائم اختلالات پیش از قاعدگی(PMS) تخفیف می یابند. داروها ی پیشگیری از بارداری جدید که حاوی پروژسترون هستند، مشابه اسپیرونولاکتون عمل می کنند و نشان داده شده است که موثرتر از داروهای ضد بارداری معمول در کاهش علائم روحی و جسمانی PMS و PMDD عمل می کند.

• مدروکسی پروژسترون استات: (Depo-Provera)، در موارد شدید اختلالات پیش از قاعدگی یا PMDD، تزریق این دارو منجر به توقف کوتاه مدت تخمک گذاری می گردد. به هر جهت این داروی تزریقی ممکن است منجر به تشدید برخی علائم و نشانه های PMS شود؛ علائمی مانند افزایش اشتها، افزایش وزن، سردرد و افسردگی.