سلامت دات لایف سلامت دات لایف با پوشش آخرین اخبار حوزه سلامت و ارائه راهکارهایی برای زندگی سالم با همراهی پزشکان متخصص در بیماری ها دیابت ، سرطان ، تغذیه ، ورزش پوست و مو
هسته زردآلو سرشار از ویتامینی کمیاب و نادر به نام آمیگدالین یا ویتامین B17 می باشد. هسته زردآلو را دور نیاندازید چون این هسته کوچک دشمن سرسخت سلول های سرطانی است. تشریح این جمله را در سلامت دات لایف مطالعه کنید…
کمتر کسی می‌داند که هسته زردآلو حاوی ترکیبات طبیعی است که در پیشگیری و نابودی سلول های سرطانی موثر عمل می‌کند : ویتامین B17 که با نام « آمیگدالین » نیز شناخته می‌شود.
هسته زردآلو می‌تواند از تشکیل سلول‌های سرطانی در بدن پیشگیری کند. این نکته را ادوارد گریفین ، 30 سال پیش در کتاب « جهان عاری از سرطان » نوشت. او می‌گوید که این حقیقت به دلیل سود مالی فراوان ناشی از درمان سرطان مخفی نگه داشته شده بود.
گریفین همچنین می‌گوید که سرطان به دلیل اختلالات متابولیسمی بدن ایجاد می‌شود ، چرا که خودش نیز از اساس مربوط به کارکرد متابولیسم بدن است. از سوی دیگر ، عدم تعادل در متابولیسم بدن خود می‌تواند ناشی از عدم تعادل در مواد معدنی و ویتامین‌ها باشد.
شرکت‌های تولید کننده داروهای سرطان سالانه بیش از 200 میلیارد دلار سود کسب می‌کنند. بنابراین طبیعی است که آن‌ها برخی از حقایق را از عموم مردم پنهان کنند. هسته زردآلو به دلیل دارا بودن مقادیر فراوان ویتامین B17 می‌تواند به خوبی مانع تشکیل سلول‌های سرطانی در بدن و همچنین تقویت دستگاه ایمنی باشد.
ترکیبات موجود در هسته زردآلو
پژوهشی بر روی قوم « هونزا » در هیمالیا نشان می‌دهد که آن‌ها به دلیل مصرف بالای هسته زردآلو هیچ یک به سرطان مبتلا نشده‌اند. علاوه بر آن ، دکتر ارنست کربز در پژوهشی در سال 1952 میلادی به این نتیجه دست یافت که متراکم ترین محصول برای مصرف ویتامین B17 ، هسته زردآلو است.
هسته زردآلو حاوی چهار ترکیب است : دو ترکیب گلوکز ، یک بنزآلدهید و یک سیانور. البته مورد آخر نباید شما را نگران کند ، زیرا یک ماده به تنهایی دارای آثار مخرب نخواهد بود.
ویتامین B17 و تاثیر سمی گزینشی
ویتامین B17 به محض ورود به داخل بدن ، توسط آنزیم رودانیز تفکیک می‌شود. در همین حین ویتامین B17 ، بنزآلدهید و هیدروژن سیانید را به دو محصول فرعی تبدیل می‌کند : تیوسیانات و بنزوئیک اسید.
این ترکیبات برای تغذیه سلول های سالم بسیار کاربرد دارند و شرایط متابولیک مربوط به تولید ویتامین B12 در بدن را مهیا می‌کنند. بدن خودش مواد اضافی تولید شده را از طریق ادرار و از کلیه ها دفع می‌کند. از این رو ، ویتامین B17 تنها 80 دقیقه در بدن باقی می‌ماند ، چرا که به سرعت توسط آنزیم رودانیز تجزیه می‌شود.
از طرف دیگر وقتی ویتامین B17 بر روی سلول های سرطانی می‌نشیند ، اثرش از بین نمی رود زیرا این سلول ها فاقد آنزیم رودانیز هستند. علاوه بر آن ، ترکیب ویتامین B17 با بتاگلوکوزاید موجب بروز واکنش شیمیایی قدرتمندی می‌شود که با ترکیب بنزآلدهید و هیدروژن سیانید می‌تواند سمی را درست کند که هدفش نابودی سلول‌های سرطانی است.
این فرآیند « تاثیر سمی گزینشی » نامیده می‌شود که در آن فقط سلول‌های سرطانی نابود می‌شوند. گرچه سرطان از طریق مصرف انواع دخانیات ، غذاها و حتی نور خورشید می‌تواند شکل بگیرد ، اما دکتر کربز بر این باور بود که سرطان در صورت کمبود ویتامین B17 در بدن ایجاد می‌شود.
میزان مورد نیاز
ادوارد گریفین در کتابش توصیه کرده روزانه بین 5 تا 7 هسته زردآلو مصرف شود و اگر به سرطان مبتلا هستید این مقدار را تا دو یا سه برابر افزایش دهید. به این نکته توجه کنید که ویتامین B17 در آب حل شده و غیر سمی است ، اما مصرف اضافی آن موجب حالت تهوع خواهد شد. گفتنی است بر اساس پژوهش‌های انجام شده از مصرف قند در دوران درمان سرطان تا جای ممکن اجتناب کنید.
