چگونه بهاری دل گشا و جان پرور داشته باشیم ؟

از نگاه دانش پزشکی پارسی ، هر فصل مزاجی دارد و در یک اقلیم معتدل و به نسبت دیگر فصول سال ، مزاج فصل بهار گرم و تر در حد اعتدال است و به سبب اعتدال مزاج و لطافت ، مقوی قوا می باشد و به دلیل اینکه این فصل ، مناسب مزاج روح است ، موجب تقویت آن می گردد.

این فصل برای همه سنین مناسب است و به ویژه برای پیران و صاحبان مزاج سرد وخشک مناسب ترین فصل زندگی و مایه آسودگی جسمی و تندرستی می باشد.

در فصل زمستان دستگاه گوارش قوی تر می شود و همچنین به دلیل نیاز بدن به انرژی بیشتر برای مقابله با سرما ، انسان غذای بیشتری می خورد. در نتیجه ، فضولات و مواد زائد بیشتری در بدن تولید می شوند که به دلیل سرمای زمستان ، کاهش فعالیت های بدنی و کاهش تعریق ، امکان تحلیل و دفع پیدا نمی کنند. این مواد زائد در فصل بهار به علت گرمای معتدلی که ایجاد می شود ، رقیق گردیده و در بدن پخش می شوند و اگر بدن نتواند آنها را به طور کامل دفع نماید ، به سوی اندام های ضعیف مانند کشاله های ران و زیر پوست ، بطن های مغزی ، غشاهای مغزی ، بینی ، مفاصل و غیره جاری می شوند و انسان را مستعد ابتلا به بیماری هایی مثل دمل و ورم های چرکی و جوش ها ، خارش و برخی دیگر از بیماری های جوش دار پوستی ، ورم های حلق ، زکام ، گرفتگی صدا ،سرفه ، حساسیت فصلی ، درد و ورم های مفصلی ، وسواس و حتی صرع و سکته می گردند. پس می توان پیش بینی کرد که کسانی که در زمستان به سبب پرخوری و کم حرکتی ، دچار انباشت مواد زاید در بدن شده اند ، در بهار بیشتر بیمار می شوند.