اقدامات حمایتی و درمانی اگزما ودرماتیت

همانطور که در مقاله های قبل سلامت دات لایف اشاره شد، اگزما درعلم پزشکی به گروه بزرگی ازبیماری ها اطلاق می شود که با بروز ضایعات التهابی مشخص می گردند که اصولا اپیدرم ( لایه سطحی پوست ) رادرگیر میکنند. درشروع با خارش، قرمزی وضایعات تاولی وبرجسته شروع شده و با پیشرفت بیماری، شروع به پوسته ریزی می کنند. درمراحل مختلف بیماری پوست بیمارخارش آزاردهنده ای دارد که هنگام خارانیدن احساس سوزش به همراه دارد .

مهمترین درمان در اگزما، متوقف کردن خارش می باشد. ازاین رو تمامی حالت هایی که منجربه خشک شدن وتحریک پوست شوند، باید متوقف کرد. درحالتی که ضایعه دارای ترشحات فعال وتحریک کننده است، شستشو از دو جهت اهمیت دارد.

الف) مواد مترشحه خود تحریک کننده هستند، لذا شستن ضایعه، تحریک بیشتراعصاب وخارش را کاهش می دهد. لازم به ذکراست که شستن زیاد با صابون یا پاک کننده های دیگرکه چربی پوست را ازبین می برند خود می تواند تحریک کننده باشند لذا بعد ازشستشو با پاک کننده های ملایم، مصرف یک رطوبت رسان مناسب توصیه می شود.

ب) مواد مترشحه ازضایعات ، با دارا بودن میزان چربی وقند بالا محیط مناسبی برای رشد وتکثیرباکتری ها هستند، شستشوی مناسب ازعفونت ثانویه جلوگیری می کند.

استفاده ازیک نرم کننده ومرطوب کننده مناسب قدم بعدی درپیشگیری ودرمان خشکی پوست است. دستها به علت تماس بامواد شوینده متوسط 4 تا 6 بار باید چرب شوند، اما پوست بدن به روزی نهایتا دو بارچرب شدن نیازدارد به بیماران توصیه می شود که حتما ناخن های خود را کوتاه کرده ولبه های تیزآن را سوهان بکشند تا موقع خارانیدن ضایعه آسیب کمتری به پوست برسد. استفاده از وازلین پس از شست و شو در حالیکه هنوز پوست رطوبت خود را حفظ کرده است، مفیدتر است نسبت به زمانی که پوست کاملا خشک می باشد.

استحمام با آب داغ ومصرف صابون باعث خشکی وتحریک پوست می شود. بنابراین به بیماران توصیه می شود حتی الامکان ازلباس نخی ونازک استفاده نمایند تا پوست کمترتحریک شود واز احساس عرق درنواحی چین داربدن جلوگیری کند.

همراهان سلامت دات لایف، در مطلب بعدی قصد داریم به بیماری پسوریازیس بپردازیم.