چگونه کودک خود را تنبیه کنیم ؟

برخی از والدین زمانی که به هیچ نحو قادر به کنترل فرزند خود نیستند، ممکن است سراغ تنبیه بدنی بروند؛ اما سعی کنید خونسردی و دیدگاه مثبت خود را حفظ کنید زیرا تنبیه بدنی عواقبی همچون غیر اجتماعی شدن، خشونت، جراحت و اختلال در سلامت ذهنی کودک را در پی خواهد داشت. همچنین به گفته برخی از منتقدان، تنبیه بدنی هیچ جنبه کاربردی و موثری ندارد. زمانی که کودک شما کار خوبی انجام می دهد او را تشویق کنید. کودکان به دنبال تایید شما هستند. در مقاله چگونه کودک خود را تنبیه کنیم ؟ نکات ارزشمندی درباره پرورش کودک خواهید خواند.

جایگزین تنبیه بدنی کودکان توسط والدین

شرایط را تغییر دهید

قبل از اینکه کودکتان سراغ میز خوراکی ها برود، او را به اتاق بچه ها ببرید. اگر کودکان بر سر یک اسباب بازی دعوا می کنند آن را بگیرید. در اکثر مواقع، تغییر موضوع موجب تغییر رفتار می شود. همچنین از تنبیه های شدیدتر جلوگیری می کند.

آماده باشید

اگر جایی می روید که ممکن است فرزندتان در آنجا بیش از حد شیطنت کند، یکی از اسباب بازی های او را همراه داشته باشید. اگر فکر می کنید گرسنگی موجب بد خلقی او می شود، غذای مورد علاقه او را همراه داشته باشید. اگر بی خوابی او ممکن است مشکل ساز باشد، قبل از رفتن به مهمانی او را بخوابانید. همیشه پیشگیری از بروز یک رفتار بد، بهتر از کنار آمدن با آن است.

قانون وضع کنید

شما باید قانون داشته باشید. هرچه اعضای خانواده بیشتر این قوانین را درک کنند و بدانند که عدم رعایت آنها چه عواقبی را در پیش دارد، مدیریت خانواده بهتر خواهد بود. در برخی موارد، استثنا قائل شدن به خصوص با فرزندان بزرگ تر اشکالی ندارد. اما وضع قوانین معقول و تعیین تنبیه الزامیست. قوانین و عواقب رعایت نکردن آنها را بنویسید و بر روی یک دیوار نصب کنید. این کار به ثبات قوانین کمک می کند.

ثابت قدم باشید

اگر قانون منزل شما می گوید بچه ها باید قبل از غذا دست های خود را بشویند، از انجام آن در هر بار اطمینان حاصل کنید. اگر اجرای قوانین مستمر نباشد، ادامه نخواهد یافت. بچه ها باید بدانند که قوانین و تنبیهات تعیین شده تغییری نخواهد کرد.

پیامد رفتار غلط را دنبال کنید

فرزند شما باید بداند که رفتارهای بد، تنبیهاتی مانند منع تماشای تلویزیون، استفاده از تلفن همراه یا بازی در حیاط را به همراه خواهد داشت. بچه ها باید بدانند که شکستن قوانین، پیامدهای خود را به همراه دارد. لازم نیست که به آنها گوشزد کنید؛ اجازه دهید تا خود تنبیه، قضیه را برای او روشن کند. در این مسیر جدی و مقاوم باشید.

گوش نکنید

گاهی بی اعتنایی به برخی از رفتارهای غلط، یک نوع تنبیه است. این واکنش در مقابل کودکان کم سن، به خوبی عمل می کند. در برابر کودکان که دائما به دنبال جلب توجه هستند ، گاهی نادیده گرفتن بهترین واکنش است. شما می توانید گاهی در مقابل برخی از رفتارهای بد او که آسیبی در پی ندارد و فقط آزار دهنده است با بی اعتنایی به او نشان دهید که رفتار او هیچ تاثیری بر روی شما ندارد.

به او وقت فکر کردن بدهید

این عمل، یک ابزار موثر تربیتی است. به ازای هر یک سال سن، یک دقیقه به او وقت بدهید. او باید در این زمان، ساکت در یک گوشه یا روی یک صندلی بنشیند. طی این زمان با او حرف نزنید، این یک بخش بزرگ از تنبیه است. سپس به یک عذرخواهی کوچک از جانب او اکتفا کنید و موضوع را فراموش کنید.

زمانی را به خود اختصاص دهید

زمانی که خیلی عصبانی شده اید، دست نگه دارید. با یک بزرگسال دیگر یا یک دوست تماس بگیرید، تا 10 بشمارید، حمام کنید و یا هر کار دیگری انجام دهید تا زمانی برای آرام شدن داشته باشید. بدین ترتیب دفعه بعد بهتر تصمیم می گیرید. شوخ طبعی نیز راه دیگری برای از بین بردن عصبانیت است.

تغییر مسیر

یک راه خوب برای جهت بخشیدن به اشتباه یک کودک بدرفتار، تغییر توجه اوست. کودک شما اسباب بازی فرزند دوستتان را می خواهد؟ توجه او را به یک عروسک دیگر جلب کنید. یا اگردر حال زد و خورد یا کشمکش هست، او را به اتاق یا محیط دیگری هدایت کنید.

بالغانه رفتار کنید

زمانی که کودک بیش از حد شیطنت می کند ، شما باید نقش فرد بالغ را بازی کنید، باید تمایل تنبیه بدنی را در خود سرکوب و خونسردی خود را حفظ نمایید. سایر مشکلات زندگی را کنار بگذارید و بدانید که با تنبیه بدنی کودکان توسط والدین ممکن است دیگر قادر به کنترل او نباشید.

مهربان باشید

یک مطالعه در استنفورد نشان داد معلمانی که با دانش آموزان سرکش مقطع راهنمایی، رابطه ای دوستانه برقرار کرده بودند، موفقیت بیشتری در تربیت آنها داشتند. این روش در منزل نیز موثر است. در مقابل رفتار غلط کودک خود برخوردی توام با آرامش، شفاف و معقول پیش بگیرید.

او را در آغوش بگیرید

کودکان رفتار غلط از خود نشان می دهند زیرا آنها فقط کودک هستند، ولی والدین خوب فرزند خود را تادیب می کنند. اما این کار نباید منفی تلقی گردد. تادیب به منزله آموزش رفتار درست است. پس از این آموزش، یک آغوش گرم به کودک نشان می دهد که هنوز برایتان دوست داشتنی است.

مطمئن شوید که او حرف شما را می فهمد

هنگام تادیب کودک خود شفاف صحبت کنید. در چشم های او نگاه کنید و با خونسردی و شمرده صحبت کنید. به او بگویید که چه کاری را باید انجام دهد ” غذای داخل بشقاب را بخور”، نگویید چه کاری نباید انجام دهد ” با غذای داخل بشقاب بازی نکن”. اگر همچنان به حرف شما گوش نمی کند، پیامدهای احتمالی را برای او توضیح دهید.

مذاکره کنید

زمانی که فرزند شما به سن مناسبی رسیده است، در مقابل او انعطاف پذیر باشید و درباره قوانین و تنبیهات با او مذاکره کنید. خواستن نظر بچه ها برای تعیین قوانین، به قضاوت اخلاقی آنها می افزاید. هر چند چنین رویکردی برای کودکان سرکش موثر نمی باشد.