ADHD یا بیش فعالی در کودکان

آیا کودک شما در تمرکز کردن مشکل دارد؟ کودک مبتلا به ADHD (اختلال نقص توجه و بیش فعالی) بیقرار است و به راحتی مضطرب میشود. این باعث میشود که او به سختی در کار باقی بماند یا به یک معلم گوش دهد یا کارهای روزانه را به پایان برساند. اختلال نقص توجه یا بیش فعالی را در سلامت دات لایف به طور کامل بشناسید.

ADHD در کودکان چگونه است ؟

کودک نمیتواند توجه نماید

این یکی از علائم اصلی ADHD است. کودک شما ممکن است به سختی به یک سخنران گوش دهد، مسیرها را دنبال نماید، وظایف را به پایان رساند یا پیگیری مسائل خود را انجام دهد. او ممکن است افکار پوچ بسیاری داشته باشد و اشتباهات بی دقتی انجام دهد یا ممکن است از فعالیت هایی که نیاز به تمرکز دارند یا خسته کننده به نظر میرسند اجتناب کند.

بیش فعالی

یکی دیگر از نشانه های ADHD این است که بچه شما نمی تواند به راحتی در یک مکان بنشیند. زمانی که او نشسته است، تمایل به پیچ و تاب خوردن، بیقراری یا جست و خیز دارد. همچنین شما ممکن است متوجه شوید که او زیاد صحبت میکند و به سختی بازی بی سر و صدایی انجام میدهد.

تکانشی بودن

توجه نمایید که بچه شما ممکن است به سختی برای فعالیت خود صبر نماید. او ممکن است صف را قطع کند، صحبت دیگران را قطع کند، یا قبل از پایان سوال یک معلم به او پاسخ دهد.

علل آن چیست؟

بچه های مبتلا به ADHD فعالیت کمتری در برخی نواحی از مغز دارند که توجه را کنترل مینماید. آنها همچنین ممکن است عدم تعادل در مواد شیمیایی مغز به نام انتقال دهنده های عصبی داشته باشند. هنوز مشخص نیست چه چیزی باعث این اتفاق میشود، اما ADHD در خانواده ها اجرا میشود، بطوری که بسیاری از کارشناسان معتقدند که عامل ژنتیکی در آن نقش دارد.

چگونه این بیماری تشخیص داده میشود؟

هیچ نوع تست آزمایشگاهی برای ADHD وجود ندارد. به جای آن، دکتر از فرزند شما سوالاتی میپرسد، به شرح مشکلات رفتاری کودک شما گوش میدهد به نظرات معلم او دقت میکند. برای حاصل نمودن یک تشخیص، کودک شما باید برخی از علائم ترکیبی را به مدت 6 ماه بروز دهد که از قبیل عدم توجه، بیش فعالی و رفتار تکانشی هستند. آنها باید بعد از سن 12 سالگی بروز نمایند.

انواع ADHD

نوع ترکیبی آن شایع است و کودک شما به این بیماری مبتلا میباشد اگر او عدم توجه داشته باشد یا رفتار بیش فعالی و تکانشی از خود بروز میدهد. عمدتا در نوع بیش فعالی / تکانشی، او بیقرار است و نمیتواند رفتارهای تکانشی خود را کنترل نماید. اگر او از نوع عدم توجه باشد، به سختی تمرکز مینماید اما بیش از حد فعال نمیباشد و معمولا کلاس درس را مختل نمیکند.

مشاوره

این میتواند به کودک شما کمک کند تا به مسئولیت خود رسیدگی کند و اعتماد به نفس داشته باشد. همچنین به شما برخی استراتژی های پشتیبانی را می آموزد. یک نوع از این درمان، به نام آموزش مهارت های اجتماعی است که به او نشان میدهد که چگونه فعالیت نماید و بهره وری داشته باشد. مطالعات نشان میدهند که درمان طولانی مدت با ترکیبی از داروها و کارهای رفتار درمانی بهتر از صرفا استفاده از دارو است.

رژیم غذایی کودکان مبتلا به بیش فعالی چگونه است؟ صفحه بعد را مطالعه کنید