اگر سوء هاضمه دارید و اگر پزشک برای شما تشخیص بیماری سوء هاضمه را داده است؛ آگاهی از آخرین لیست درمان های سوء هاضمه همراه با فواید و عوارض آن برای شما ضروری است، پس حتما این مقاله را بخوانید.
عده ای از افراد ممکن است که با انجام دادن جند نکته ی ذیل از نشانه های آزاردهنده ی بیماری سوء هاضمه رهایی یابند:
- خوردن آهسته ی چند وعده ی غذایی کوچک وکم چرب در طول روز
- خودداری از کشیدن سیگار
- خودداری از مصرف قهوه، نوشابه های گازدار و الکل
- قطع کردن مصرف دارو هایی که ممکن است باعث تحریک پوشش معده شوند مثل آسپرین یا دارو های ضد التهابی
- استراحت کافی
- انجام کارهایی که منجر به کاهش استرس می شوند مانند یوگا یا روش های طبی کاهش استرس
پزشکان ممکن است برای درمان بیماری سوء هاضمه ، آنتی اسید یا دارو هایی را که میزان اسید معده را کاهش می دهد یا سرعت انتقال مواد غذایی را از معده به سمت روده ی کوچک افزایش می دهد را تجویز نمایند. بسیاری از این داروها بدون نسخه ی پزشک قابل خرید هستند؛ حتما به خاطر داشته باشید که میزان و زمان مصرف این نوع دارو ها را باید با توجه به دستورالعمل روی جعبه ی دارو مورد مصرف قرار دهید؛ البته اگر پزشک معالج شما مقدار و زمان مصرف این دارو ها را برای شما تغییر بدهد، تجویز پزشک باید برای بیمار ملاک باشد؛ هم چنین حتما به یاد داشته باشید که در صورت شروع یک داروی جدید به پزشک خود اطلاع دهید.
آنتی اسید ها معمولا اولین دارو های توصیه شده برای از بین بردن علائم سوء هاضمه می باشند؛ بسیاری از قرص ها و شربت ها و ژل های درمانی موجود در بازار از شیوه های مختلف ترکیب سه ماده ی اصلی نمک منیزیم ، کلسیم ، آلو مینیم با یون های هیدروکسید یا بیکربنات درست می شوند و به عنوان خنثی کننده اسید معده یا آنتی اسید معده مورد استفاده قرار می گیرند. با این حال آنتی اسید ها می توانند اثرات جانبی داشته باشند؛ به این صورت که نمک منیزیم (شربت منیزیم هیدروکساید) باعث شروع اسهال و نمک آلومینیم (شربت آلومینیوم ام جی) نیز ممکن است باعث یبوست در فرد مصرف کننده شوند؛ معمولا برای ایجاد تعادل در بین اثرات این دو نمک ( نمک آلومینیم و منیزیم ) آن ها را می توان با توجه به عادت های اجابت مزاج شخصی استفاده کرد. مثلا در فردی که اکثر اوقات یبوست دارد، بهتر است منیزیوم هیدروکساید استفاده شود.
آنتی اسید کربنات کلسیم مثل تامز، تیترالاک و آلکا۲ می توانند به عنوان منبع مکمل کلسیم نیز برای شما عمل کنند هر چند که ممکن است باعث ایجاد یبوست در شما شوند و از طرفی هنوز در بازار ایران وارد نشده اند.
آنتاگونیست های گیرنده ی H2 که شامل رانیتیدین ، سایمتیدین ، فاموتیدین و نیزاتیدین می باشند؛ هر دو به راحتی و با نسخه ی پزشک قابل تهیه اند.
آنتاگونیست های گیرنده ی H2، علائم سوء هاضمه را به وسیله ی کم کردن اسید معده درمان می کند؛ آنتاگونیست ها درمان سوء هاضمه را عمقی تر اما کند تر از آنتی اسید ها به انجام می رسانند. اثرات جانبی آنتاگونیست های گیرنده ی H2 ممکن شامل سردرد ، تهوع ، استفراغ ، یبوست ، اسهال و یا کبودی و خونریزی غیر معمول باشد.
مهارکننده های پمپ پروتون (PPIs) که شامل امپرازول (پریلوسک، زگرید)، لانسوپرازول (پرواسید)، پنتوپرازول (پروتونیکس)، رابپرازول (اسیپهکس) و اسامپرازول (نکسیوم ) می باشند؛ به راحتی با نسخه ی پزشک قابل تهیه اند، کپسول امپرازول در مقدار زیاد در دسترس است. مهار کننده های پمپ پروتون (PPIs) مانند آنتاگونیست های گیرنده ی H2 ، علائم سوء هاضمه را با کاهش میزان اسید معده درمان می کنند ولی در عمل قوی تر از آنتاگونیست های گیرنده ی H2 می باشند. PPIs در درمان علائم سوء هاضمه در افرادی که دارای GERD هستند، نسبت به راه های درمانی دیگر موثرتر است. اثرات جانبی PPIs ها ممکن شامل کمردرد، سرفه، سردرد، سرگیجه، دردشکم، تهوع، استفراغ، یبوست و اسهال باشد.
پروکینتیک ها مانند متوکلوپرامید (پلازیل) ممکن است برای افرادی که محتویات معده ی آن ها بسیار آهسته تخلیه می شود، مفید باشد. متوکلوپرامیدها هم چنین عمل عضلاتی دستگاه گوارش را بهبود می بخشند. پروکینتیک ها دارای عوارض جانبی شایعی می باشند که استفاده از این دارو را محدود می کند که این عوارض شامل خشکی، خواب آلودگی، افسردگی، اضطراب و جنبش یا اسپاسم عضلاتی غیر ارادی می باشد.
اگر آزمایشات شما وجود نوعی باکتری که منجربه زخم پپتیک در شما شده است را تایید کنند، در این مواقع دکتر احتمالا برای درمان شما آنتی بیوتیک تجویز می کند.
در سایت سلامت دات لایف مقالات دیگر در مورد سوء هاضمه وجود دارد که خواندن این مقاله ها را به شما توصیه میکنیم.