سفید کردن دندان به روش خانگی و دندان پزشکی

دستگاه‌ها و فراورده های فراوانی برای سفید کردن دندان وجود دارند؛ از جمله خمیردندان های سفید کننده، ژل ها، دهانشویه ها، نوارها، قالب ها و فراورده های سفید کننده‌ای که دندان پزشک به شما می‌دهد. سفید کردن دندان ها برای افرادی مطلوب است که دندان‌های سالم و بازسازی‌نشده (بدون پرشدگی) و لثه‌های سالم دارند. افرادی که ته‌رنگ زردی روی دندان‌هایشان وجود دارد، بهتر از همه به این سفیدکننده‌ها جواب می‌دهند اما این روش‌ها به همگان توصیه نمی‌شود. شما باید وسیله سفیدکننده‌ای را بیابید که برای شما مناسب باشد.

خمیردندان های سفید کننده دندان

همه خمیردندان ها به برداشتن رنگ های سطحی کمک می‌کنند زیرا به هر حال آنها حاوی لایه بردارهای ضعیفی هستند. برخی از خمیردندان های سفید کننده حاوی مواد براق کننده یا شیمیایی هستند که کارآمدی بیشتری در رنگ‌زدایی دارند. خمیردندان های سفید کننده فقط می‌توانند به برداشتن رنگ‌های سطحی کمک کنند و حاوی مواد سفیدکننده نیستند؛ فراورده‌های حاوی پراکسید کاربامید یا پراکسید هیدروژن به روشن کردن رنگ عمق دندان کمک می‌کنند. خمیردندان های سفید‌ کننده می‌توانند حدود یک درجه یا یک سایه رنگ دندان را روشن‌تر کنند. برعکس سفیدکننده‌های قوی که در مطب دندان‌پزشک به کار می‌روند، می‌توانند دندان‌ها را 3 تا 8 سایه روشن‌تر کنند.

نوارها و ژل های سفید کننده

نوارهای سفید کننده بسیار نازک هستند و تقریبا نامریی‌اند که با یک ژل سفید کننده با پایه پراکسید پوشانده شده‌اند. این نوارها باید مطابق دستور روی برچسب به کار برده شوند. نتایج اولیه در طول چند روز دیده می‌شوند و نتایج نهایی برای حدود 4 ماه باقی می‌مانند.

دهانشویه های سفید کننده

یکی از تازه‌ترین فراورده های سفید کننده در دسترس دهانشویه های سفید کننده هستند. آنها مانند اغلب دهانشویه ها باعث خوشبویی دهان می‌شوند و به کاهش تشکیل پلاک دندانی و بیماری لثه کمک می‌کنند، اما برخی از این فراورده ها شامل اجزایی مانند پراکسید هیدروژن هستند که دندان ها را سفید می‌کنند. به گفته تولیدکنندگان، ممکن است ۱۲ هفته طول بکشد تا نتایج ظاهر شود. کافی است پیش از مسواک زدن دهانشویه را برای ۶۰ ثانیه 2 بار در روز دور دهانتان بگردانید، برخی از کارشناسان معتقدند این دهانشویه‌ها ممکن است به اندازه سایر فراورده‌های سفیدکننده دندان موثر نباشند. از آنجایی که دهانشویه سفیدکننده برای مدت کوتاهی در تماس با دندان‌ها قرار می‌گیرد- فقط ۲ دقیقه در روز در مقایسه با ۳۰ دقیقه برای اغلب نوارهای سفید کننده ممکن است اثر کمتری داشته باشد.

قاب های دندانی سفید کننده

این قاب‌ها را که به طور مستقیم یا از طریق دندان پزشک می‌توان تهیه کرد، از طریق پر کردن یک وسیله گارد دهان با یک ژل سفید کننده دندان حاوی یک ماده سفید کننده پراکسیدی عمل می‌کنند. این قاب برای مدتی از چند ساعت در روز یا هر روز یا در طول شب برای ۴ هفته یا بیشتر (با توجه به میزان تغییر رنگ دندان و میزان مطلوب سفید کردن) روی دندان ها گذاشته می‌شود.

سفید کردن دندان در مطب

سفید کردن دندان در مطب دندان پزشکی سریع‌ترین شیوه سفید کردن دندان است. در مطب فراورده سفید کننده مستقیم روی دندان ها به کار برده می‌شود. استفاده این فراورده ها با گرما، نور مخصوص یا لیزر همراه می‌شود. نتایج را پس از یک درمان ۳۰ تا ۶۰ دقیقه‌ای می‌توان دید، اما برای سفید کردن کامل دندان‌ها معمولا چند بار مراجعه به دندان پزشک لازم است. این شیوه گران قیمت ترین شیوه سفید کردن دندان هم است. سفید کردن دندان ها تاثیر دائمی ندارد. در افرادی که غذا و نوشابه هایی می‌خورند که باعث رنگ گرفتن دندان ها می‌شوند، ممکن است دندان های سفید شده در طول یک ماه دوباره رنگ بگیرند. آنهایی که از چنین غذاها و نوشابه‌هایی پرهیز می‌کنند، ممکن است بتوانند تا یک سال سفیدی دندان ها یشان را حفظ کنند. میزان سفید شدن دندان ها هم از فردی به فرد دیگر متفاوت است و به وضعیت دندان، میزان رنگ گرفتگی آن و نوع سیستم سفید کننده مورد استفاده بستگی دارد.

مقایسه روش های خانگی و مطبی

چند تفاوت مهم میان روش های خانگی سفید کردن دندان و روش‌های مطبی وجود دارد:

قدرت ماده سفید کننده : فراورده های سفید کننده ی که می‌توان بدون نسخه از داروخانه خرید یا دندان پزشک برای استفاده خانگی تجویز می‌کند، حاوی غلظت پایین‌تری از ماده سفید‌ کننده دندان هستند و حدود ۱۰ تا ۲۲ درصد محتوای کربامید پراکسید دارند که معادل پراکسید هیدروژن ۳ درصد می‌شود. مواد سفید‌‌کننده‌ای که در مطب به کار می‌روند حاوی پراکسید هیدروژن با غلظت‌های میان ۱۵ تا ۴۳ درصد هستند.

قالب های دهانی : هنگامی که مواد سفید کننده را در خانه با نظارت دندان پزشک به کار می‌برید، دندان پزشک قالبی از دندان هایتان خواهد گرفت و یک قاب دندان برایتان خواهد ساخت که دقیقا اندازه دندان هایتان است. به این ترتیب حداکثر تماس میان ژل سفید کننده که روی قاب قرار داده می‌شود و دندان هایتان ایجاد خواهد شد. با این شیوه تماس ژل با بافت لثه هم به حداقل می‌رسد. مواد سفید کننده موجود در داروخانه ها هم حاوی قاب قطعه دهانی هستند، اما یک سایز برای همه دارند، در نتیجه به طور دقیق با دندان ها چفت نمی‌شوند. قاب های دندانی که خوب چفت نمی‌شوند، ممکن است لثه ها و بافت نرم را تحریک کنند چرا که ژل سفید کننده بیشتری از آنها نشت می‌کند. در مطب ماده سفید کننده مستقیم روی دندان به کار برده می‌شود.

اقدامات محافظتی اضافی : دندان پزشکتان در مطب یا ژلی را روی بافت لثه به کار می‌برد یا از حفاظ لاستیکی (که روی دندان ها قرار می‌گیرد) پیش از سفید کردن دندان ها استفاده می‌کند تا لثه ها و حفره دهانتان را مقابل ماده سفید کننده محافظت کند. در فراورده‌های خانگی این محافظت وجود ندارد. سیستم های سفید‌کننده خانگی کمترین قیمت را دارند و سفید کردن دندان در مطب دندان پزشک قیمت گران تری دارند.

روند تحت نظارت در مقابل روند بدون نظارت : اول اینکه دندان پزشک شما یک معاینه دهانی انجام می‌دهد و سابقه پزشکی کامل شما را در نظر می‌گیرد که می‌تواند به تعیین اینکه آیا بر اساس نوع و شدت رنگ گرفتگی و تعداد و محل دندان های پرشده، استفاده از مواد سفید کننده روش درمانی مناسبی است یا نه، کمک می‌کند. بعد دندان پزشکتان می‌تواند بهترین درمان را بر اساس نوع رنگ‌گرفتگی انتخاب و در صورت مناسب بودن قسمت‌های رنگ‌گرفته را سفید کند.

آیا باید دندان هایم را سفید کنم؟

سفید کردن دندان ها در موارد زیر توصیه نمی‌شود:

در کودکان و خانم های باردار : سفید کردن دندان برای کودکان زیر ۱۶ سال توصیه نمی‌شود. علت این است که محفظه پالپ یا عصب دندان تا این سن بزرگ است. سفید کردن دندان تحت این شرایط می‌تواند پالپ را تحریک کند یا باعث حساس شدن دندان شود. سفید کردن دندان در خانم های باردار یا شیرده توصیه نمی‌شود.

در دندان های حساس : افرادی که دندان ها و لثه های حساسی دارند، لثه هایشان پسروی کرده یا پرشدگی های دندان خراب شده دارند باید پیش از استفاده از سیستم سفید کننده دندان با دندان پزشکان مشورت کنند. افرادی که نسبت به ماده سفید کننده پراکسید حساسیت دارند نباید دندان‌ه یشان را سفید کنند.

در بیماری لثه، مینای نازک‌شده، پوسیدگی دندان و ریشه دندان بدون پوشش : افراد دچار بیماری لثه یا دندان با مینای تحلیل رفته به‌طور کلی نباید عمل سفید کردن دندان انجام دهند. در موارد پوسیدگی دندان، اول باید این مشکل را درمان کرد و بعد عمل سفید کردن را انجام داد زیرا مواد سفید‌کننده به پوسیدگی موجود و بخش داخلی دندان نفوذ می‌کنند و باعث حساسیت دندان می‌شوند.

در پرشدگی ها، روکش ها و سایر بازسازی های دندان : پرشدگی های به رنگ دندان و مواد رزینی کامپوزیت که برای بازسازی دندان (روکش، لمینیت بریج و…) به کار می‌روند، سفید نمی‌شوند. بنابراین استفاده از ماده سفید کننده روی دندانی که دارای این بازسازی هاست باعث سفید شدن غیر یک دست می‌‌شود؛ یعنی قسمت‌های بدون بازسازی روشن‌تر از قسمت‌‌های بازسازی‌شده به نظر خواهند رسید. افرادی که بازسازی‌های دندانی متعددی دارند که باعث سفید شدن غیر یک دست می‌شود، ممکن است روش های دیگری مثل روکش کردن دندان را انتخاب کنند. در این مورد با دندان پزشکتان مشورت کنید.
در دندان‌های تیره : دندان‌های به رنگ زرد به خوبی به سفید کردن پاسخ می‌دهند، دندان های به رنگ قهوه‌ای تا حدودی سفید می‌شوند ولی دندان های با ته رنگ خاکستری یا ارغوانی اصلا سفید نمی‌شوند.

سفید کردن دندان به روش سنتی

برخی افراد برای سفیدی دندادن از روش های سنتی و خانگی استفاده می کنند که برخی از آن ها را تیتر وار برای شما می گوییم.

سفید کردن دندان با زردچوبه ، سفید کردن دندان با پوست موز که ظاهرا این روش بیشتر مورد توجه قرار گرفته و نتیجه بهتری داده است. سفید کردن دندان با جوش شیرین و لیمو ، سفید کردن دندان با زغال و خمیردندان زغالی

منبع: WebMD