بیماری های آمیزشی یا عفونت های انتقالی آمیزشی از طریق تماس جنسی منتقل می شوند. این بیماری ها کل بدن یا دستگاه تناسلی مرد یا زن را تا حد زیادی درگیر می کنند. ویروس های مرگبار جنسی نیز می توانند از طریق تماس جنسی ناآگاهانه به راحتی به شریک جنسی منتقل شوند و زندگی هر دو فرد را به منجلاب بزرگی بکشد. بیماری های جنسی حتی از طریق غیرجنسی و از راه سوزن ها و وسایل آلوده نیز منتقل می شوند. زایمان و شیردهی نیز می توانند انتقال دهنده بیماری های جنسی نهفته در بدن فرد باشند. باکتری ها ، قارچ ها و ویروس ها می توانند بیماری های آمیزشی را به وجود بیاورند. راه های جلوگیری از ابتلا به بیماری های آمیزشی باعث می شوند در برابر این بیماری ها مصون باشید. همچنین داشتن شرکای جنسی زیاد باعث می شود ریسک ابتلای شما به بیماری عفونی آمیزشی چند برابر شود. سلامت دات لایف در این مطلب اطلاعات کاملی در مورد بیماری های عفونی آمیزشی به شما ارائه داده است.
آشنایی با بیماری ها و عفونت های آمیزشی
اطلاعاتی درباره سیفلیس
سیفلیس چیست ؟ سیفلیس ، از خطرناک ترین بیماری های آمیزشی است. سیفلیس اگر چه مانند سوزاک و اورتریت زیاد دیده نمی شود ولی شدیدترین نوع بیماری مقاربتی است. میکروب سیفلیس ممکن است یکی از اشکال بیماری های استوائی باشد که خود را با وضع محیط های مختلفی که در آنها مردم زیاد پوشیده و تماس بدنی کمتر دارند تطابق داده است.
سیفلیس دوره کُمُونی ( کُمُون : پنهان شدن . مخفی شدن ) طولانی دارد و معمولاً یک تا دو هفته وقت لازم است تا علائم بیماری ظاهر گردد. بیماری با یک زخم بی درد در اعضاء تناسلی آغاز می گردد. این زخم به کندی بهبود می یابد. برآمدگی های فاقد درد نیز ممکن است در کشاله ران دیده شود.
در صورتی که بیماری تشخیص داده نشود علائم مرحله ی دوم بعد از چند هفته و یا چند ماه ناپدید گشته و بیمار احساس می کند حالش خوب شده است. در این زمان سیفلیس به حالت کمون ادامه می یابد. در این حالت ممکن است بیماری سال ها ادامه داشته باشد.
در دوران کُمُون ، میکروب بیماری زنده مانده و بعد از گذشت چندین سال ممکن است دوباره فعالیت خود را از نو آغاز نموده و موجب گردد که بیماری وارد مرحله ی سوم شود. همچنین ممکن است آماسهایی به نام Cummas بروز کرده و بعد تبدیل به زخم های مهلک گردد. در این مرحله سیستم عصبی نیز در معرض حمله ی میکروب ها قرار گرفته و پرده های مغز و نخاع دچار شوک ملتهب می گردند و در نتیجه موجب نوعی سکته شود.
سوزاک در زنان و مردان
سوزاک بیماری بسیار رایجی می باشد که از زمان های قدیم شناخته شده است. بیماری سوزاک در مردان به صورت التهاب میزراه یا مجرای ادرار ، دو تا ده روز بعد از یک مقاربت عفونی و آلوده آغاز می گردد.
دفع ادرار معمولاً توام با درد و ناراحتی و خروج چرک زرد متمایل به سبز از آلت تناسلی می باشد. دهانه ی مجرای ادراری سرخ رنگ می گردد ولی از سایر جهات ، بیمار احساس می کند حالش خوب است.
در زنان در مرحله اولیه سوزاک غالباً علائمی دیده نمی شود. اگر سوزاک در مجرای ادرار باشد دفع ادرار توأم با ناراحتی خواهد بود و در مواردی که بیماری دیگری نیز وجود داشته باشد ناراحتی توأم با خروج چرک خواهد شد. سایر قسمت هایی که در معرض آلودگی و عفونت می باشند عبارتند از آنوس و گردن رحم ، که آلودگی در ناحیه ی گردن رحم بی اندازه خطرناک است.
اطلاعاتی درباره اورتریت
اورتریت یکی از بیماریهای آمیزشی در مردان می باشد که با خروج چرک همراه است اما دوران کمون آن زیاد و معمولاً چهارده روز و یا بیشتر است ، خروج چرک از لحاظ مقدار احتمالاً کمتر می باشد ولی کیفیت آن بیشتر شبیه بلغم تیره است تا چرک.
در زنان در مراحل اولیه تا زمانی که در واژن التهابی در اثر انگل واژینالی تریکومونا واژینالیس ( Trichomona Vaginalis ) ایجاد نگردد علائم بیماری دیده نخواهد شد. ولی پس از ایجاد التهاب احتمال خروج چرک از واژن و سرخی و دردناکی قسمت خارجی دهانه ی رحم وجود دارد.
بیماری آمیزشی ( اورتریت غیر گونوکوکی ) در تراز سوزاک بهبود می یابد اما در مواردی که به موقع تشخیص داده نشده و معالجه نگردد موجب التهاب مفصل ها یا آرتریت روماتوئید ( Arthrtis ) و التهاب عنبیه ی چشم ( Lvits ) می گردد.
داروهای ضد بیماری های آمیزشی
اشخاصی که مشکوک به سرایت بیماری های آمیزشی به خویشتن هستند باید فورا مورد معاینه قرار گیرند وگرنه تأمل برای بروز علائم بیماری موجب تأخیر در معالجه و ایجاد خطر خواهد شد.
پنی سیلین هنوز مؤثرترین دارو جهت مبارزه با سیفلیس است. مگر اینکه بیمار در مقابل این دارو حساسیت نشان دهد. در چنین مواردی داروهای دیگری می توان تجویز کرد ولی این داروها کمتر مؤثرند و لازم است مواظبت و مراقبت بیشتر بعد از معالجه مبذول گردد.
برای بیمارانی که در مرحله ی اول سیفلیس هستند تقریباً مدت 10 روز ، روزانه یک پنی سیلین تزریق می گردد بعد از این معالجات لازم است به مدت طولانی مریض تحت مراقبت قرار گرفته و آزمایشات متعدد به عمل آید ولی باید گفته شود که معالجات مؤثر واقع می شوند .
معالجه ی سیفلیس درجه دوم به وضع شخص بستگی دارد . همان داروها در این حالت موثرند و به طور کلی نتایج معالجه نیز رضایت بخش است .
بسیاری از موارد بیماری سوزاک نیز در مقابل پنی سیلین واکنش مساعدی نشان می دهند اما پاره ای از میکروبها در مقابل اثرات این داروها مقاوم هستند. در نتیجه پنی سیلین هایی با دوز و اثر طولانی است تزریق میگردد. در برخی موارد لازم است آنتی بیوتیک های گران قیمت استعمال گردد. پنی سیلین در معالجه ی اورتریت موثر نیست ولی در بسیاری موارد می توان به وسیله ی آنتی بیوتیک هایی با طیف زیاد اقدام به معالجه نمود. همچنین به بیماران تذکر داده می شود که قبل از بهبودی کامل از آمیزش جنسی خودداری نمایند.
نکته : خطر عمده این است که بیماران تصور می کنند که معالجه ی بیماری های آمیزشی سهل و آسان است و در نتیجه به محض از بین رفتن علائم بیماری از مراجعه به درمانگاه ها خودداری می نمایند. بسیاری از این اشخاص عامل سرایت بیماری های آمیزشی بوده و می توانند سایرین را آلوده سازند.
به گفته کارشناسان ، اشخاص مورد تماس بر دو نوعند :
- اشخاصی که بیماری از آنها سرایت کرده و آنها عبارتند از روسپیان و زنان بیگانه ای که برحسب تصادف با آنها برخورد کرده.
- اشخاصی که ممکن است به وسیله ی این شخص به آنها سرایت کند از قبیل همسر ، نامزد . همانطور که می دانیم ، زوج هایی که به یکدیگر وفا دارند از خطر بیماری های آمیزشی در امان می باشند ولی اگر یکی از زوجین از مرزهای وفاداری تجاوز نماید خطر ابتلاء برای هر دو وجود دارد.
مقالات دیگر از سلامت دات لایف در رابطه با بیماری های جنسی و مقاربتی