شیمیدرمانی ممکن است خطر بروز عفونت را در شما افزایش دهد. این مسئله به این دلیل رخ میدهد که اکثر داروهای ضد سرطان بر مغز استخوان اثر گذاشته و در نتیجه به سختی قادر به تولید سلولهای گلبول سفید خواهد بود؛ در واقع سلولهایی که با انواع عفونت ها مبارزه میکنند. داروهایی هم هستند که به سرعت و بازیابی سلولهای گلبولهای سفید بعد از شیمی درمانی کمک میکند و زمان کم بودن تعداد گلبولهای سفید را کاهش خواهد داد. افزایش تعداد این سلولها میتواند خطر عفونتهای حاد را کاهش دهد. سلامت دات لایف چگونگی جلوگیری از ابتلا به عفونت های پس از شیمی درمانی را به شما معرفی خواهد کرد.
عفونت های شیمی درمانی
علائم عفونت بعد از شیمی درمانی
اگر هر یک از علائم زیر را داشتید با پزشک تماس بگیرید:
– تب بالای ۳۸ درجه
– تعرق
– کم شدن حرکات روده
– نیاز مداوم به ادرار کردن و یا احساس سوزش هنگام آن
– سرفه شدید یا گلودرد
– ترشحات غیرعادی واژنی یا خارش آن
– قرمزی ، تورم و یا نازک شدن پوست خصوصا اطراف زخم ها ، سوراخ پیوند ، جوش ، ناحیه مقعدی یا سوند
– درد سینوسها یا فشار در آن ها
– گوشدرد ، سردرد و یا گرفتگی گردن
– تاول رو لبها و پوست
– زخمهای دهانی
پیشگیری از عفونت های بعد از شیمی درمانی
اکثر عفونت ها ناشی از باکتریهایی هستند که به طور طبیعی در پوست و دهان ، روده و یا ناحیه تناسلی زندگی میکنند. گاهی اوقات علت این عفونت ها ممکن است ناشناخته باشد. حتی اگر مراقبتهای لازم را در حد خوبی انحام دهید، باز هم ممکن است دچار عفونت شوید. با این همه، بهتر است این کارها را هم انجام دهید:
– دست هایتان را در طول روز بشویید. مطمئن شوید که آنها را قبل از خوردن غذا ، بعد از رفتن به دستشویی و بعد دست زدن به حیوانات شستهاید.
– ناحیه مقعدی خود را به آرامی بعد از هر بار مدفوع کردن تمیز کنید. اگر این ناحیه دچار حساسیت خاصی شد و یا بواسیر داشتید ، حتما با پزشک مشورت کنید. همچنین قبل از انجام عمل تنقیه و یا استفاده از شیاف ، حتما این مسئله را با پزشک در میان بگذارید.
– تا حد امکان از افرادی که بیماریهای واگیردار دارند مانند سرماخوردگی ، آنفولانزا ، سرخک یا آبله مرغان دوری کنید.
– سعی کنید روپوست های اطراف ناخن تان را نبرید یا نکنید.