لحظه های زندگی

از دیدن صحنه ها و اتفاقات پیرامونی مانند دیدن طبیعت، بازی کودکان، کمک به دیگران و … سریع نگذرید زیرا لطافت و زیباییهای خاص خودش را دارد که در مفرح نمودن لحظه های زندگی و علاقه مندی به ارتباط و همنشینی مؤثر است.

در هر زمان و در هر مکان، زیبایی هایی وجود دارد که در صورت ایجاد ظرفیتهای مورد نیاز دیدن و ادراک و احساس آنها، امکان دوری گزینی از یکنواختی و انزوا را فراهم مینماید و با بهره بردن از زیباییها و لذایذ آن، امکان دستیابی به آرامش و سعادتمندی در زندگی، فراهم میشود.

همنشینی با دیگران و بازگو کردن مشکلات، وزن آنها را کم میکند. علاوه بر آن معمولا وقتی سفره دلتان را جلو کسی باز می‌کنید، او هم سفره دلش را برایتان باز میکند و می فهمید که شما در این دنیا تنها آدمی نیستید که مشکلاتی گریبانگیرش شده است، مفهومش همدلی و کاستن از اهمیت مشکلات و افزایش آستانه تحمل و فراهم نمودن بستر آرامش است.

روابط مثبت دوستانه ای که توام با تفاهم و توجه باشد مفید است و میتواند در تاثیر پذیری و ارتقای رفتاری و فکری افراد و رفع نگرانی ناشی از تنهایی و تبعات آن مؤثر باشد. بنابر این، نیاز به برنامه ریزی و تحرک بیشتری به منظور تقویت و توسعه روابط مثبت است تا دستیابی به آرامش بیشتر، لدت بردن و علاقه به تداوم زندگی، بهره مندی از زیباییهای رفتاری و لحظه های دلپذیر آن حاصل گردد.

 مناجات و راز و نیاز کردن و استمداد طلبیدن از قدرت مطلق هستی و انجام دادن رفتار و اعمالی که انسان را به سمت پاکی و اخلاق نیکو و تقرب به درگاه الهی رهنمون میسازد، باعث پالایش روحی و تهذیب نفس میشود که موارد ذیل را محقق و دست یافتنی میکند.

–          از بین رفتن اضطراب و نگرانی از بی پناهی

–          آرامش دلها و غنای روحی

–          بی نیازی و امیدواری در زندگی

–          تلاش بدون چشم داشت برای خدمت به مردم

–          ارتباط با دیگران و همدلی

–          افزایش محبوبیت و علاقه مندی

عبادت و بندگی خداوند، مشخصاتی دارد که برخی از آنها مانند توجه به زیباییهای نظام خلقت، تفکر و تامل، رفتارهای نیکو، مهربانی و صداقت، علاقمندی به خدمت، قابل ذکر است. 

در حقیقت امکان دسترسی به آرامش از طریق غنای فکری و روحی، از پایداری و عمق بیشتری برخوردار است، بنابراین بایستی از لحظه به لحظه ی زندگی به گونه ای استفاده شود که آرامش روحی حاصل شود.